Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

iii паложыш, скалярушчо ні лупіцца ў яйцы. Едн. СК А П Е'Ц, -пцоў м. 1. Капец (бульбы). На пругмёпі скапёц картопяль на зіму засыпалі. Гp. 2. Межапы насып, капец. Kp. СКАРАЛЮ 'Ш ЧА (скараліЬшчо) н. Лупіна яйца. Вылівак бяс скаралюшча — разальёцца. Св. СКВАРАДА', -аў ж. Патэльня,.скварада. Кладзі на сквараду сьвёжу каўбасу — будзям пробаваць, што за смак зь яё. Гр. СКВАРЭ'ЧН ІЦ А, -аў ж. Шпакоўня. Шпак палёс ў скварэчніцу. Гр. СКЛ А'ДКА (склатка), -аў ж. Складчына. Склатку зрабілі i так сьвяткавалі. Зл. СКЛО'ННАЯ ж. асудж.: н я м а с к л о н на e — няма канца, няма спакою. Па цэлы\ начах ёнчыць гэто дзіця, i склоннае яму німа. Гр. СКЛЮ Т, -оў м. абразл. Худы, высокі, гарбаты чалавек; паралельна ўжываецца г н ё н i к (гл.). I ў хату ні ўлёзя склют гэты. Св. СК Н Ы П Л Я В А'Ц Ь, -люю, -люяш зак. Моцна звязаць (сноп), сціснуць « к н ы п л е м» (гл.). Кулё скныпляваў, то i налёто ні разьвяжуцца. Г ал. СКН Э'РА, -a, м. i ж. Скнара. Отскніра гэта! У яё ні вырвяш нічого. Вальк. СК О 'Ч ІІІ, -яў толькі мн. Пярздняя частка саней. Едн. СК О 'РЧ Ы Ц Ь, -ыць зак. безас. Сагнуць у крук. От скорчыло, i разагнуцца ні разагнёцца. Гал. C K O 'CA K I, -окаў м. Старая каса з вузкім 10 '/ł П Сцяцко