CBE'PAH (сьвёран), -аў м. Буаынакдля захаівання збожжа, сівіра.н. У сьвёрыні мука стайіць, прынясёш на хлеп. Bap. СВЯНЦІ'ЦЬ (сьвянціць), -чу, -ціш незак. 1. устар. Свянціць (ваду ў царкве). Ал. 2. таул. Ііадаць (пра дождж).От свёнціць дошч! Чысто вымакня пастух. Пл. 3. іран. Біць, дупцаваць. Як начну сьвянціць, то будзяш ведаць, як малого квяліць. Угр. СВЯРБЯ'ЧКА (сьвярбячка) ж.непаш. Сверб. Мека сьвярбячка напала, усё цело разьдзірая хлопяц. Ce. СЕДАВГЦЦЛ (сяда.віцца), -ўлюсё, -вісься, незак. Садзіцца. Мокро тут, ні сядавіся. Ал. Соішо саўсім сядавіцца — вёчар. Пл. СЕ'ДІІЯ ж. непаш. Сядзенне (працэс). Як стары чалавек, то ні лёжня, ні седня яму ні ў смак. Гал. СЕЛАВЬГ (сялавы) прым. Сельскі. Сялавыя гусі на хутар зайшлі. Яр. СЕЛЯДО 'УКА (сялядоўка), -каў i -вак ж. устар. Бочка невялікага памеру для розных мэт. Высяўкі ў сялядоўцы. Зл. СЕМНАСТО'УКА (сямнастоўка), -аў i -вак ж. жартаул. 1. Маладая дзяўчына (год 17). Стары, a ўсё кап сямнастбуку ўзяць. Яр. 2. naгардл. Немаладая дзяўчына, якая надта маладзіцца. Хутко пад сорак. От сям.настоўка Рыгося/ва! Яр. СЕ'МЯНЕ (сёмянё) и. Льняное семя. Пойло варыла сь сёмяня i малаком забельвала. Гp. Сёмянё добро nłe цяля. Ст. C. СЕ'ЯННІК (сёяньнік), -аў м. спагадл. Сейбіт. Ах, ты мой сёяньнік, так стаміўсё, сёючыг Ст. C