Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

ні быў разьзёваю, дастаў бы i ты, а так ні мёцімяш. Даўг. РАЗЛ Е'ЗЛ ІК (разьлёзьлік),-аў м. 1. Плакса. Hi зачапі яго — ужэ i разьлёзяцца— плача разьлёзьлік. Гр. 2. незад. Нямоцнае адзенне. Што за тавар? Разьлёзьлік нёкі. Hi ўсьпеў пашыць, i разьлёсьсё пінджак. Kp. РАЗМ АЖ Д Ж Ы 'ЦЬ, -ў, -ыш зак. Разбіць, размажджэрыць. Як напіўсё, усё размажджыў. Яр. РАЗМ УЗНЕ'ЦЬ (раз.музьнёць), -ёя толькі ў 3 ac. Раскуляшэць, растварыцца пасля доўгага стаяння (пра зацірку). Як сьвёжа, люблю зацёрку, a пастайіць,— размузьнёя — от ni люблю. Ст. C. РАЗ'РАБГЦ Ц А, -блюсё, -бісься зак. І.Уваіісці ў ахвоту пры рабоце. Як разробісься — i дзень малы. Вальк. 2. непаш. Патаўсиець, пасыцейь. Мусіць, ні кёпско жыве, рас так разрабілася. Kp. РА СІ'Ц Ц А (толькі ў прошл. часе, часцей з адмоўем не): н i p a c i л а с я — i расінкі ў рот не брала. Жарты табё, с самаго ранку i да вёчару ні расілася. Гр. А думаяш, я расіўсёў Не, ні еў. Ст. С. РА СК А РЧ Ы 'Ц Ц А, -ысься, -ыцца зак. Разрасціся (карчом — пра агародніну). Ь\о \ ні благія будуць картоплі, нек раскарчыліся ўжэ. Гал. РАСК О'Л, -аў м. 1. Раопуста. Раскол гэты аднб сывет дзёўчьшізаівязаў. Кар. 2. Нахабнік, хуліган. Як патурацімяш — раскол вырасьця, біцца з банькам будзя. Угр. РАСО'ВЬІ прым. Рыжы (масць жывёлы). Расоваго бычка прывяла карова. Угр