АБЧА'С (апчас), -аў м. Абцас. Гр. АБШАЛЕ'СТАЦЬ (апшалёстаць), -аю, -яш зак. асудж. 1. Абабраць (плады). Яг дарваліся, чысто ўсе яблыкі апшалёсталі гіцлі гэтыя! Гp. 2. Абкрасці. Апшалёсталі, i ні вёдаюць, хто i калі. Ст. C. АБША'СТАЦЬ (апшастаць), -аю, -аяш, зак. асудж. Абрэзаць. Иешто ты раскалізаваўсё, усё дзёраво апшастаў — ссохня возьмя. Гр. АБЯЧЭ'ЙКА (абячэГжо), -аўн. 1. Абгчак. Св. 2. Абадок (y вечку дзяжы, кубла). Ст. C. АГА' в ы к л ужываецца ў спалучэнні а г і в о ў к а! Так палохаюць (адганяюць) ваўка. Kp. АГАРА'ДЖВАЦЦА, -юсё, -ясься незак. зламоўн. А'праўдвацца; агрызацца. Німа, кап паслухаў, так агараджваяцца ўсё, раскол гэты! Гр. Mo ніпраўду кажу, ці што? Чаго ты агараоіжваясься? Ст. C. АГЛЕ'ДЗЕЦЬ (аглёдзяць), -джу, -дзішза/с. Выпараць, знайсці (схаванае). Дзе ты пі схавай, усяіроўіно аглед'зяць i развалакуць. Гp. АГУ'ЛАМ прысл. Супольна. Як агулам — i рабіць лёхко, a аднаму зорыдня, агоркня гэта работа. Св. АДБЕТАЦЬ, -ая зак. Пабегаць, пакрыцца (пра карову). Гp. АДБГЦЦА, адаб'ецца зак. Пакрыцца (пра кабылу). Ст. C. АДВАРО 'НІЦЫ, -аў. Toe, што i а д в а р о н к i. Едн. АДВАРО 'НКІ, -аў адз. а д в а р о л к а ж. Бульба, звараная ў «мундзірах». Лупі адваронкі да еш сь сяляццом. Гp. АДВЕ'ДАЦЬ, -аю, -аяш. зак. Наведаць