Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

викаціць з гумна. Гр. 2. Наводзіць парадак (на стаде). Прач стол, хай мухі ні кормяцца. Ст. С. П РА УД ЗІ'ВЫ: п р а ў д з і в ы гр ы б — баравік. Едн. П РА Ч У Х А 'Н К А,-аўж.: д а ц ь пр а ч у х а н к i — налупцаваць (жартаўл.). Кр., Гр. П РА Ч Ы ХА 'Ц Ц А, -аюсё, -асься незак. Прачынацца. Спіць i ні прачыхаяцца, як ні будзі. Св. П РО 'Д УХА, -аў ж. Адтуліна для паветра (духу). Продуху пусьці, ні так пацёцімя. Гал. ПРО'Ш А! выкл. Калі ласка! Нехто стукаўоя да нас, ці што.— Проша, проша! Зл. П РУГІ' (пруте), -оў толькі мн. Дзвепланачкі, змацаваныя пасярэдзіне, для нацягвання палатна пры тканні. Гр. П РУ'Д ЗІЦ Ь, -джу, -дэіш незак. Знішчаць. Кіпяткам прудзілі блашчыцаў. Кр. ПРУЖ ЬГН А, -аў ж. Культыватар. Пружынаю трохі парыхліў канюшынішчо, a тагды згараў. Едн. ПРУЗУ'К, -оў м. Завязка з раменю. Каб якого прузука лёпшаго, вужык адвязваяцца ў цэпі. Kp. ПРУ'ТКІ прым. Дужы, з моцны.мі мускуламі. Гути Іваначко, німа ніц што малы, a такі пруткі. Яго ні пакоціш, рукі ні сагнеш. Гp. П РУШ Н Я'К (i праўшняк), -оў м. Вушак. Прушняк згніў у дзьвярах, вывальваяцца. Ст. C. П РЫ Б ГЦ Ь, -б'ю, -б'ёш зак. Параўнаваць (раллю перад сяўбою). Ідзі прыбі ралю, ні так жыто зьлятацімя ў разоры, як сёяць буду. Вар. П РЫ 'ВАРАК м. 1. Прыпасы для ня«іслага