Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

П АП РЫ БІВА'Ц Ь зак. Гл. п p ы б i ц ь. Папрыбіваў ралю, a цяпёр сёяціму. Св. П А П РЫ 'Ш Ч Ы ЦЬ зак. Г л. п р ы шч ы н ь. Блашчыцы кіпятком папрышчыла. Пл. П А П У СЦ ГЦ Ц А (папусьціцца), -шчусё, -сцісься зак. Пасучы быдла, перайсці з ім далей ад дому. Німа кала дому, недзя папусьціліся ў лес. Св. ПАП Э'Н КАЦ Ь зак. Гл. п э н к ап ь. Кр. ПАРАЖ Н ЯВА'ЦЬ, -нюю, -нюяш незак. Бяздзейнічаць. I я нічого ні зараблю, паражнюючы тут (з юооа'м). Гр. Конь паражнюя, то бяры i тары ялавіну. Св. ПАРО'ЧНА (нарочно) прысл. У год раз, за год. Парочно плацім за дом, ni кожан месяц. Гр. ПАРШ У'-ПАРШ У'! Падзыўное слова. Так клічуць кабана. Гр. ПАРШ У'К, -6ў м. Кабан, парсюк. Свіню кармі.цімям на прыплот, а паршука заколям. Ст. С. П А'СВІСК А Опасьвіско) н. Паша. Высахло пасьвіско, німа дзе карбу пасьвіць. Едн. П А-СВО 'И ЦЫ прысл. Кожяы оваім,.не мяняючыся (біць яйкі). Гр. П А СВЯ 'Д Ч Ы Ц Ь (пасьвяччыць), -ччу,-ччыш зак. Выступіць сведкай, пасведчыць. I ён пасьвяччыў, што гэдык было. Гал. ПАСЛ АБЧА'ЦЬ (шаслапчаць), -ая зак. Аслабіцца. Трохі паслапчало ў боці, ні так цісьня. Зл. П АСЛ Е'Д (тасьлёт) м. Нячыстае, дробнае зерне; адыходы (пры арфаванні). Пасьлёт ат пшаніцы курам высыпалі. Гал. ПА'СМ ЕН Е (пасьмянё), -яў н. Пасма. Пасьмянё ніцёй осукала. Св. Пасьмянё косаў. Пл