Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
Пазвыкалі, каб йіх (куранят) крупамі кармілі, i ні ядуць нічого боляй, паскуды гэтыя. Гр. П АІМ Л Е'Ц Ь (паііімлёць), -ліць зак. 1.3'аімжэць. Пайімлеў дошч, мо i разыдзяцца. Гp. 2. Паімжэць. Хай хоць трохі пайімліць, i то сьпёкі такойі ні будзя. Св. ПА'КАЛАДКА (пакалатка), -аў ж. Пастка (для мышэй). У пакалатку ні лёзуць, да халёpa йіх нясе ў скрыню — у пшаніцу. Вальк. П АКАЛІЗАВА'ЦЬ, -зую,-зуяш зак. Пастрыгчы (пладовыя др.аы). Як'пакалізаваў, нат яблыкі большыя парасьлі на яблыні. Гp. ПАКАЧА'ЦЦА зак. Гл. к а ч а ц ц а. Давай накачаямсё, хто з нас дужайшы, га? Ст. C. П АК Л Э'Д Ы Ч, -аў м. Той, хто кастрыруе («пакладае»), Паклікаў паклэдыча, хай паршука выпакладая. Гp. ПАКО'С, -аў м. 1. Скошаная трава (збожжа); валок. Пакосы разьбіваям, хай сохня сено. Ce. 2. Палоока лугу, што пракошваецца адным касцом; пракос. Цяшко касіць, як накос шырокі збимяш. Гp. ПАЛАКА'ЦЬ, -шчу, -шчаш незак. Паласкаць. Пайду плацё палакаць у балёйі. Гp. П АЛ АН Н ё ' (іпалавё) н. Праполка. Паланя аднагб на тыдзянь будзя. Ст. C. ПАЛАМ Я'НКА, -аў ж. Хлеб (у выглядзе тоўcrara блінца), які пякуць перад полымем. Паламянку сьпяку на палудзянь, пакуль хлеп пасаджаю пякчы. Ст. C. ПАЛА'ТКІ, -аў толькі мн. Прыстасавайне з жэрдачак, дзе складаюць снапы (робіцца ў гумне над токам). Kp. ПАЛ ATHO' н. 1. Металічная сетка сіта (у ap
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

акалізаваць, бўдзя, дўжайшы, збймяш, зўю,-зўяш, пайдў, пакаладка, пакачацца, пакўль, палаткі, палўдзянь, паскўды, сьпякў, ядўць, якпакалізаваў, янка
13 👁
 ◀  / 186  ▶