ПАДПА'СЦІ (іпатпасьці), -ду, -азёш зак. Правінаваціцца. Мусіць, патпаў, рас судзіць будуць. Ст. C. ПАДПЕ'РЦГСЯ, шадапрусё, -эсься зак. іоан. Атрымаць дапамогу, дапамагчыся. Нуй сын расце. Такім падапрэсься! Вады каплі ні дасьць, ні то што. Гр. ПАДРЫЗАВА 'ЦЬ, -зую, -зуяш зак. Падабраць (шуфлем зерне) з ніжняй часткі кучы i высыпаць на верхнюю. Натто расплылася горба, трэ падрызаваць, «аб іменьш мёсца займала. Гp. ПАДРЫЗО 'УВАЦЬ, -ю, -яш незак. Г л.п а д р ы з а в а ц ь. Ен будзя падрызоўваць пшаніцу, а я падмяту ток. Ст. С. ПАДСА'НКІ (пацсанкі), -аў толькі мн. устар. Невялікія дапаможныя санкі для вывазкі лесу. Kp. ПАДСКРЭ'БУХА (пацскрэбуха), -аўж. Хлеб з аскробак цеста, паскрэбак. Пацскрэбуху сьпякла з таго цёста, што дзяжу выскрабла. Гал. ПАДСКРЭ'БУШКА (пацск'рэбушко), -аў м. Паскрэбак. Едн. ПАДСПО 'Д (іпацспот) прысл. На самы ніз, падыспод. Сушэйшыя грыбэ пацспот кладзі, а валкаватыя навёрх — пацсохнуць ішчэ. Гр. ПАДСПО'ДАМ (шацепадам) прысл. Падыспадам. Пацсподам мо i ні высахло, a зьвёрху пярасохло. Св. ПАДСТРЫГА 'ННІК (іпацстрыганьнік), -аў м. Той, хто стрыжэ; цырульнік. На ўсё сяло ілацст.рыганьнік. Яг захіварэў, так i ні было ка'\іў стрыхчы. Вальк. ПАДСУ'ХІ (пацсухі) прым. Хударлавы