ПАДДАСТАТКАМ прысл. Удосталь. Цяпёрака i ў нас у сялё ўсягб паддастаткам ёсьцяка. Св. ПАДДЗЕ'РЖАНЫ прым. жартаўл. Стары, падношаны (пра чалавека). Hi хачу за такого— паддзержанаго— ісьці, i хлопцаў ні бракуя. Яр. ПА'ДКІ (іпаткі) прым. асудж. Схільны (да чаго), ласы (на што). О, яна патка на чужоё; за сьвет пбидзя! Kp. Такі ўжэ паткі да дзяўчат, гаш падая. Гр. ПАДЛАЖЬГЦЬ, -ў, -ыш зак. Падагнуць (падрубіць); зрабіць караценшым. Задбуго пальто, трэ падлажыць. Bap. ПАДМАНУ'ЦЬ, -ў, -ёш зак. Схлусіць, зманіць. Да ні слухаііця вы яго, ён падмануў гэто. Вальк. ПАДНІМА'ЦЦА незак. Гл. п а д н я ц ца. Kp. ПАДНЯБЕ'ННЕ (іпаднябёнё), -яў н. Скляпенне. Усё паднябёнё выгарало ў пёчы. Гp. ПАДНЯ'ЦЦА, -німусё, -німясься зак. Выказаць жаданне зрабіць што, узяцца за што. Рас панімая, то i падняўсё лячыць. I бач, вылячыў чалавёка. Гр. Рас падняўсё, то лячы, сынку, ні кідан. Ст. C. ПАДО'ЛАК, -аў м. Ніж.няя частка кашулі, падол. Дзяр. ПОДСУУЖНЯ, -яў ж. Адтуліна, ляток (у калодзе пчол). Уцякаюць ад дажджу, гаш у падоўжні ні зьмяшчаюцца (пчолы). Едн. ПАДПАЛАМЯ'НКА (іпатпалаімянка), -аўж. Хлеб, спечаны перад полымем. Едн. ПАДПАЛЮ 'К (патпалюк),-оў м. Каня (птушка). Патпалюк на дошч крычыць у балопі: патпалю-патпалю! Гр. Ш