Дзетуха 83 Дзічка Дзетуха, i, ж. — курица, водящая цыплят. Нейдзе прапала дзетуха с пылянятамі. В. Старына. Дзеўбаць, дзяўоцг, дзс.—1) клевать. Наш певянь дзяўб„е чужых курэй. Курам німа чаго дзяўоці.—2) раз'яснять. Дзяўбі, дзяўбі яму, а ён сваё гаворыць. В. Старына. Дзеўка, i, ж.—девка. Хлопцы пашлі да дзевак. В, Старына. Дз£хаць, дзс. —- скоро передавать другим секреты, новости. Вот умея дзёхаць: усё ўжо разьдзёхала. В. Крамяніу Пух. р. Дзешава, пре.-—дешево. Дзешава— бесава. а дорага-—богава. Прык. В. Старына. Дзешавей, пре. а; с/я. — дешевле. Хоча, каб прадаць даражэй, а купіць дзяшавей. 5. Старына. Дзешавы, Нря.—дешевый. Тавар у горадзя саўсім дзяшавы. В. Старына. Дзе-як/, я/ш.-какой-либо. Мо'дзеякі й добры яблык пападзецца. В. Старына. Дзеяцьгцца, делать,-ться. Ну што дзеяцца на сьвеця? Што яны там дзеюць? 5. Старына. Дз/ва, а, «.— 1) чудо. Глядзі, якоя тут дзіва! А якоя-ж там дзіва дзіўная! Аж, дзіва бярэ, як ета яно усё робіцца—2) в см. наречия. Дзіва што я зраблю. В. Старына. Дзівавпцца, дзс. — сильно удивляться, изумляться. Усе людзі б у д у ць дзівавацца. В. Старына. Дзівача — ласкательного значения слово при обращении. Мая ты дзівача, схадзі пазыч сярнічак! В. Турэц, Сьміл. р. Дзівіцца (з наго), дзс.— удивляться. Німа с чаго тут дзівіцца. В. Старына. Дзівясіл, а, м.—девясил подсолнеч ный (Inula helenium L.). Назьбірала дзівясілу на лякарства. В. Старына. Дзівятнанцаць, лін.—девятнадцать. Дзеўца ўжо ікраз дзівятнанцаць год. В. Старына. Дзівятнік, а, м.—праздник в четверг на девятой неделе после пасхи. На дзівятніка паеду ў Сьмілавічы. В. Старына. Дзівяцшы, цін, ян. — поминальный обед по покойнику на 9-ый день со дня смерти. Сягоньня ў нас дзівяціны па бацьку. В. Старына. Дзікар, й, я.—дикарь, нелюдимый. Ад дзікара етага ня дабіцца ніякага толку. В. Старына. Дзікая грэчка, — камыш лесной (Scirpus silvaticus L.). X. Саміну Пух. p. ДзікІ, прм. — дикий, нелю димый. Нейкі дзікі ваш конь. Вот нейкі дзікі чалавек: ніколі ня падойдзе к мужчынам. В. Старына. Дзіровы, прм. — ды рявы й, порванный. Ета-ж саўсім дзіравая торбачка. В. Старына. (flp. Дзюравы). Дз/рка, i, ж.— ды ра. Увесь мяшок у дзірках. В. Старына. Пр. Дз/орка. Дзісянц/на, ы, ж. {польск. dziesiўcina)—десятина. Н а двух дзісянцінах ня вялікая гаспадарка. В. Старына. Дзісдтуха, i, ж. — католический праздник в пятницу на 10 неделе после пасхи. Н а дзісятуху будзя ў Сьмілавічах кірмаш. В. Старына. Дзіўна, пре.—удивительно. Аж дзіўна, што ён вырабляя выпіўшы. В: Старына. Дз/ўны, прм. — удивительный, чудной. Іізіўны чалавек, сапроўды! В. Старына. Дзіця, йці, н.— дитя, ребенок. На вуліцы гуляюць дзеці. Яны хочуць сабе ўжо другога дзіцяці. В. Старына. Дзіцяні, няці, нч— презр.,— ребенок. Але якоя ета дзіцянё благоя! В. Старына. Дзіцятка,-тачка, а, н. — ребеночек. Я кая матка, такоя й дзіцятка. Прык. А дзіцятачка ты маё родная! В. Старына. Дзіцячы, пря. — детский. Вялікі ня лезь у Ддіцячаю гульню. В. Старына. Дзгчка, i, ж.— дичок (дикая груш а или яблоня). Н а мяжы расьие дзічка. Назьбіроў дзічак цэлаю торбачку. В. Старына
Дадатковыя словы
dziesi^ci, дзяўбцг, дзяўбці, дзіорка, дзіўны, модзеякі, разяснять, сія, яіш
5 👁