Да слова кажучы 80 Даходаць Да слова кожучы,—кстати говоря. Да слова кажучы, i ты варт нечаму. В. Старына. Д а ст а та к, тку, м.— достато к, заж и точность- Ж ыве чалавек у дастатку. В, Старына. Дастр.энчыць,?зс. {польск. dostгуczyć) — уноровить, у го д и ть капризу. Л іха яму дастрэнчыць, етакаму благому дзіцяці. В. Старына. Дастукацца, дзс. — 1) достучаться! А ш то дастукаўся: будзя табе —2) в перен.см.—д об и ться своей цели. Памаленьку хлопяц i да* стукаўся сабе хлеба. В. Старына. Даступнойшы, прм.—6олее п ро н ы р ливы й. Вядома, багаты дык ён усюды даступнейшы. В. Старына. Дасужы, при.—умелый, проворный. Ён надта на ўсё дасужы. В. Старына. Дась, 3 ас. адз. л. ад дзс. даць— даст. Паўлюсь ні зк ш та ня дась табе й панюхаць нічога. В. Клятнов, Пух. р. Дасьвоткам, досьвета, пре. — рано утром, до света от полуночи. Устоў не*к дасьветкам. М алаціць будам дос вята. В. Старына. Дасьвоцьце, я, н.—время от полуночи до восхода солнца. Цэлая дасьвецьця пракруціўся i нічога ня зрабіў. В. Старына. Дасьце, 2 ас. заг. л. ад дзс. даць — дадите. Нічога вы мне не дасьце, нічога я й ня хачу. В. Старына. Дасьціпнбі, прм.—-остроумный. Ого наш хлапёц ведьма дасьціпны. В. Старына. Дасзні, яў, мн. (польск. deseń з франц. dessin)—узор тканьня в иде ромбов. П аткала рушнікі дасэні. В. Лядцо. Пух. р. Датрымаць, дзс. — додерж ать. Дат ымаю карову да зімы ды прадам. В. Старына. Датуль, пре.— дотуда. П акуль ты ня пойдзяш, датуль i я ня крануся з места. В. Старына. Датыкацца,. дзс.— дотрагиваться. Ня датыкайся да зялеза, ато гарачая. В. Старына. Даўбешка, i, ж.—кол о туш ка. Загані клін даўбешкаю. В. Старына. (Пр. Доубня). Даўбяла, ы, м.—презр.,—глупый, непонятливый. П аслухаў етага даўбялы дурнога,— саўсім яно ня к толку вышла. В. Старына. Даўгавочны, прм. — долговечный. Дуб— даўгавечная дрэва. В. Старына. Даўгала/гі, прм. — долгоногий. От еты Сьцяпан даўгалыгі! В. Старыйа. Даўгач, й, м.—балка в холодных строениях, идущая под самой крышей. У гумне зламоўся даўгач. В. Турэц, Сьміл. р. Даўжо, даўжоўжа, злун.—ну да. Даўжо-ж. хіба и ты поедзяш са мною. В. Старына. Даўжыяя, i, ж. — длина. Вот дзе пал оса: етакая-то даўжыня! В. Старына. Даўжэй, пре. в. ст.— длиннее. Наш а Палоса будзя ш мат даужэй за вашу. В. Старына. Даўжэйшы, прм. в. ст.—длиннейший. Узёўся за даўжэйшы канец. В. Старына. Даўжэр, ы, ж.—гл. Даўжыня. Ого, етакаю даўжэр прайці! В. Старына. Даўжзразны, прм. — весьма длинный. Узёў даўжэразны кій — ды як дасьць! В. Старына, Даўзвяньня, пре.—гл. Дазваньня. Даўнасьць, i, ж.—давность. Н а зямлю ўжо зайшла даўнасьць В. Старына. Даўней, пре. в. ст.—в давнишние времена. Даўней—дурней. Ирак. В. Старына. Даўнійшы, прм. в, ст.—давнишний. Ён мая даўнейшыя грошы. Аш чэ даўнейшы хдеб ядом. В. Старына. Дах, у, м.—кровля. Палез аж пад самы дах. В. Старына. Дахавацца, дзс. — прятать до тех пор, пока не пропадет. Хавоў, хавоў грошы, пакуль ня дахавоўся; нехта й сьцягнуў. В. Старына. Даходаць, дзс. — постепенно измучить, убить. Хведарка біў, біў сваю жонку, пакуль ня даходаў. В. Старына
Дадатковыя словы
dostr^czyć, дастр.энчыць,<?зс, даўгалаігі, даўжо^жа
1 👁