Гарнуць, 66______ ____________________ Гасьцінец Гарнуць,-цца, дзс.— 1) грести. Гарні ваду вяслом.—2) выгребать,-ться. Гарні галавешку на прыпячак. За галавешкаю i вугальля горняцца.— 3) тащить Собирать к себе. Кажды горня да сібе. Прик.— 4) прижимать,-ться. Гарніся ка мне. В. Старина. Гарнушак, шка, м, — небольшой горшочек для кипячения и парки молока, иногда с ручкой. Малако далі дзіцяці ў гарнушку. В. Старина. Гаротнік, а, м.—горемыка. Ведама, гаротнік: страдая увесь век свой. В. Старина. Гаротніца, ы, ж.—горемычная женщина. Ах гаротніца, аж шкода яе, як яна гаруя з маленькімі дзецьмі. В. Старина. Гаротны, прм.—горемычный. Гаротная мая доля. В. Старина. Гдрох, у, м.—горох (Pisum sativum L.). Хадзім у гарох (знач. шипать горох). Застоў дзяцей у гарося. В. Старина. Гарохавішча, a, н. — гл. Гарахвіньне На гарохавішчы парасло добрая жыта. В. Загай, Пух. p. Гарошак, шка, м.—мышиный горошек (Vicia cracca L.). и заборный. (Vicia sepium L.). Нарві ды дай каню гарошку. В. Старина. Гарсэт, а, м.—верхняя женская одежда без рукавов. Даўней дзяўчата й жонкі насілі гарсэты. В. Старина. Гарт, у, м.— 1) закалка. У стал i мала гарту.—2) нагоняй, взбучка, j Дам табе добрага гарту! В. Ста- \ рина. Гартаваць,-цца, дзс. — закаливать, -ться. Каваль гартуя зялеза. Хай ашчэ гартуяцца нарог. В. Старина. Гарусьціць, дзс.—пригребать к себе, к своим рукам* Гарусьціць ды гарусьціць к сваёй капе наша сена. В. Старина. Гарцаваць, дзс.—ездить на лошади верхом для развлечения. Які ты пастух—гарцуяш с канем па noni. В. Старина. Гаршчок, шки, м.—горшок. У гаршку стаіць крупнік.В. Старина. Гаршчшича, а, м.—большой горшок. Е такі гарш чыш ча картоплі йзьзелі й нязасталося. В. Старина Гаршчзчак, чка, м.—горшочек. К а ша дзіцяці ў малом гаршчэчку. В. Старина. Гарошіча, ы, ж.— 1) большая гора. Вот вялікая гарышча, ніколі й ня ўзьлезьці на яе. В. Старина. Гарэза, ы, аг.—непоседа, шалун. Ах гарэза ты, пакінь ты шоргацца! В. Старина. Гарэлік, а, м.—пригоревшая свареная картофелина. На, йзеш гарэліка. В. Старина. Гарэлка, i, Ж. — водка. Л ата на лату саджу, а грош на гарэлку шчаджу. Прик. В, Дайнава, Пух. р. Гарэлы, прм.—обгоревший. Н я бярыся за гарэлы канец. Бяж ы ць воўк гарэлы бок. (Загадка: Засланка). В. Старина. Гарэніць, дзс.—отдавать горьким вкусом. Бураке гарэняюць, аж нельга есьці. В. Старина. Гарэць, дзс.-—специально об огурцах,—цвести. Агурке добра гараць, але пустацьвет. В. Старина. Гаспадар, а, м.— хозяин. Гаспадар, як хоча, хай так i робіць. В. Старина. Гаспадарка, i, ж,—хозяйство. Гаспадарку весьці— ня лапці плесьці. Прик. В. Забалоцьце, Сьміл. р. Гаспадарскі, прм. — хозяйственн ы й. Малы, але відаць, што гаспадарскі хлопяц. Гаспадарскія справіў калёса. В. Старина. Гаспадярыць, дзс.—хозяйничать. Hiма тут на чом гаспадарыць. В. Старина. Гаспадздніць, дзс.—хозяйничать в доме по женской части. Ужо стала гаспадыніць нявестка. В. Старина. Гаспадыня, i, ж.—хозяйка. Антоля добрая гаспадыня: усе ў яе ў парадку. Гаспадыня хваста ня паднімя. Прыгаворка. В. Старина. Гасьцшец, нца, м.— 1) трактовая дорога, обсаженная березами; вообще большая проезжая дорога. Зараз выядам на гасьціняц. — 2) подарок. Бацька доў дзецям гасьцінца. В. Старина