Гаптачка 65 Гарнітар Гаптачка, i, ж*.—петля для крючка в одежде. Вырвалася гаптачка із жакеткі. В. Машарова, Сьміл. р. Гапцаваць, дзс.—много есть. Што ты етулькі гапцуяш бліноў?! В. Крамяні, Пух* i?. Гар, у, м.—гарь. Чуць нейкі гар у хаця. В. Старина. Тара, ы, ж.—презр., водка (гарэлка). Німа етаі тары й добра! На вясельлі выпілі тары вядры два. В. Старина* Тара, ы, ж.— 1) гора. Цыган па тары ходзіць i сонца ня бачыць. Прин, В. Забалоцьце, Сьміл. /?. —2) чердак. Оявалка ляжыць на тары. В. Старина*— 3) верх (высота в воздушном пространстве). Кінаў камянь у тару. Атнекуль з тары капая. В. Старина. Гарадзщьг цца, дзс.—городить, ставить забор. Пашлі гарадзіць гумно. Усе людзі гародзяцца. В. Старина* Гарадз/ць л л о т — врать, говорить чепуху. Нечага гарадзіць плот: ведаям, як было. fi. Старина* Гародзіць, як плот з лябяды. Прык. fi. Капейна, Пух* р. Гарадзьба, ы, ж.—постановка забора. На гарадзьбу купілі жэрдзя. fi. Старина* Гарахвшы, він, л я.—вымолоченные стебли гороха. У падстрвшніку ляжаць гарахвіны. В. Старина* Гарахвжьне, я, н* зб*—1) гл* Гарахвшы. Авечкам на нач укінаў гарахвіньня.—2) земля, бывшая под горохом. Гарахвіньня ўзарэцца пад жыта. В. Старина* Гарачка, i, ж*—тиф. Людз! хварэюць на гарачку. В, Клятное, Пух. р* Гарачы, прм*— 1) горячий, жаркий. Гарачая зялеза. Гарачы дзень. —2) ретивый. Пачакай троха— які ты гарачы. Гарачы конік.—, 3) вспыльчивый. Ён чалавек га- j рачы— яго лепяй ня чапай, абы j ўсШ можа зрабіць.—4) страст* ный. От дзе гарачая дзеўка; крані, дык аж млея. В. Старина* Гарачыня, и ж*—большая жара, зной. Такая гарачыня на полі—аж ня вытрымаць. В* Старина» Гарбаты, я/м*.—-горбатый. Гарбатага магіла справіць. Прык. В. Старина* Гарбуз, а, м.—тыква обыкновенная (Cucurbita РерО L). Урадзілі добрый гарбузэ. Парэзалі аднаго гарбуза на насеньнікі. fi. Старина. Гарбузік, a, м.—семечко из тыквы. Палузоў усе свае гарбузікі. fi. Старина* Гарбузян£г н£тка» а, н.—маленький здоровый мальчик. Маб ты гарбузянётка маленькая! В. Старина. Г арката, &, ж.—горечь, горькое что-н. (плод, овощ и т. п.). Ета ня яблык, а гар ката. В. Старина. Гаркоцьце, я, н.—сильная горькота. Агурке—адно гаркоцьця: аж нельга есьиі. fi. Старина* Гарлзніць, дзс.—горланить, сильно орать, кричать. Гарланіць на ўсю хату, аж глушыць, В. Старина* Гарляк, а, м.—Адамово яблоко, кадык. У Ільлюка тарчыць гарляк. В. Старина. Гарлянка, i, ж.—жабная трава (Prunella). Гарлянкі піць, дык памагая ад горла, fi. Старина. j Гармашсты, ага, л*.—игрок на гармони. Вэнь пашоў гарманісты. На йгрышча пазвапі гарманістага. fi. Дукоршчина, Сьміл. р* Гармата, ы, ж.— орудие, пушка. Страляюць 13 гармат, В. Старина. Гарміда, й, ач.—громадина. Вот дзе гарміда: вырас аж лад самаю столь. В. Матарова, Сьміл. р. Гарм/дар, у, м.—шум, беспорядок. Чаго вы там падняяі гармідар?! fi. Старина* Гармонік, гармолік, а, м.— гармонь. Іграя на гармонік. В. Старина. Упіўсі Мікіта ды пабіў гармояік. fi. Крамяні, Пух* p* Гарнец, гирца, м. (нам* гарчык)— гарнец. Дай каню гарняц аўса. Купіў гарчык круп. fi. Сімрына* Гаршз, y, м.—тртз. Хата ў вёрху абіта гарнізам. fi. Турэц, Сьміл. p. Гарнлгар, y. м. (польск. garnitur)—костюм. Надзеў новы гарнітар. fi. Старина