Гадзіцца 62 Галапупец Гадзіцца, дзс.— 1) приходить к соглашению при уговоре, при споре. Пасварыліся, а ціпер будуць гадзіцца.—2) быть годным. Дошка ні на што ня гадзіцца. В. Старина. Г адзіць,-цца, дзс.—гадить,-ться. Нічога я тут ня гаджу. Гаджуся пазіраць на цібе. В. Старина. Гадзщь, дзс.—1) угождать. Годзіш яму, ік ліхой скуле.—2) приводить к соглашению при уговоре, при споре. Мужчыны пашлі гадзіць пастуха. В. Старина. Гадок, дки, гадочак, чка,м.—уменьш. от год. Дзяўчынца пашоў шосты гадок. 1 гад очку разам ня пажылі. В. Старина. Гадоўля, л, ж.—-рощение, воспитание. Жарабок свае гадоўлі. Купілі цялё на гадоўлю. В. Старина. Гадун, а, м. (ласк, гадуноц, м.)— молочный детеныш;воспитанник. Прадоў жарэбчыка гадун ца. Ета твой гадунёц етак нарабіў. В. Старина. Газа, ы, ж.—керосин. Выгарала газа ў лянпя. В. Старина. Газоўка, i, газулька, i, газьн/ца, ы, ж.—маленькая без стекла лампочка, коптилка. Чуць блішчыць газоўка. В. Старина. Запаліця хуць газульку, ато цёмна ў хаця. В. Раўнапольле. Сьміл. р. Нешта вельма курыць газьніца. В. Старина. Газзта, ы, ж. (павял. газоціна)—газета. У газэця піша праз вайну. Вялікая газэціна, ік пасьцелка. Валяяцца кавалак газэціны. В. Старина. Га/ць,-цца, дзс. (прм. гоены) — лечить, вылечиваться. Гаіў, гаіў— ніяк ня выгаіць болькі. Нешта ня гоіцца скула. Гояная болька ўсяроўна баліць. Прык. В. Старина. Гай, ю, м. — роща. Жыта пасеялі за гаям. В. Старина. Гайдаць, - цца, дзс. — качать, - ться. Хлопцы любяць гайдацца на вяроўца. В. Старина. Гайдук, ś, м.—казачок при помещике для услуг; взрослый слуга, высокий, в красивом наряде. Ходзіць, ік гайдук. В. Бору Сьміл. р. Тайно, а, н.—логовище зверя или свиньи. Сьвіньня зрабіла парасятам гайно. В. Старина. Гайсаць, дзс. (польск. hasać)—бегать. Гайсая, як шалёны. В. Рудзенск, Сьміл. р. Гак, у, м.—1) крюк; излишек. Ехаць дзесяць вёрст з гакам.—2) шип в подкове. Конь пазьбівоў гаке. В. Старина. Гола, а, н.—болотный сенокос, чистый от заросли. Паганю статак на гіла, там троха па'троствала асака. В. Клятное. Пух. р. Галава, а, «.— 1) голова—часть тела. Галава яго вялізная, ік цэбар.—2) умственные способности. Нагалаву ён дык вельма-ж разумны.— 3) старший. Ён галава, дык i няхай робіць, як хоча. В. Старина. Галаварэз, а, м. — головорез. Во дзе сынок — будзя галаварэз! В. Старина. Галаварозы, аў, мн. — праздник 29 августа. К галаварэзам падгледзялі пчолы. В. Старина. Галавонь, галауня,л*. голавль, бычок (рыба). Leuciscus cephalus L. Злавіў галаўнёў штук пяць. В. Жораўкіу Сьміл. p. Галавешка, i, ж. — головня. Залі вадою галавешку, В. Старина. Галавгзна, ы, ж.—с'едобные части головы животного. Галавізна ат сьвіньні будзя на квашаніну. B. Старина. Галагуцкі, прм.—голландской породы петух или курица. Галагуцкі певянь вельма дужы. Галагуцкія куры. В. Старина. Галадаваць, дзс. — голодать. Прыдзецца скаціня галадаваць бяз корму. В. Старина. Галадоўля, i, ж.—голодовка. Будзя сяголята галадоўля: хлеб ані ня ўрадзіў. В. Старина. Галадранец, нца, м. — голодранец. Слухай ты етага галадранца! В. Старина. Галапупец, пца, м.— 1) бран. сл. на малых детей. Што ты панімаяш, галапупяц ты!—2) наем.—бедный, несостоятельный. Галапупяц — ашчэ бярэцца ён таргаваць сьвіньнямі. В. Старина
Дадатковыя словы
дкй, патроствала, седобные
4 👁