Вязанка 60 Вярэнька Вязанка, i, ж.— связок, большой сноп из вымолоченных снопов ржи или льна. Хлеў накрыў вязанкам!. В. Старый а. Вязка, i, ж.—связка соломы, сена или травы. Укінаў у хлеў вязкі тры саломы. В. Старына. Вязь, i, ж. — связь. Слабая вязь у снапох. В. Старина. Вязьзе, я, я. —собират. от вяз во 2-м. знач. Паедам у вязьзя. В. Старына. Вял;заразны,-рны, прм. — большущий. Вот вялізаразны яблык! В. Старына. Вялізарны дом. Вялізарны хлапчышча! В. Забалоцьце, Сьміл. р. Вялгзны,-зазны, прм.—большущий. Які байбус вялізны вырас! В. Старына. Вялізазны камянь, аж ня пакаціць, В. Вострава, Сьміл. р. Вялшае сьвята — говорится о человеке, не имеющем большого значения. Ня думайся, што ты ў міне вялікая сьвята! В. Старына. Вялшаньне, я, н.—пасха. На вяліканьнятрэба пячы піраге. В. Старына. Вял/кдзень, кадня, м.уласн.—первый день пасхи. Было ета летась на вялікдзень. В. Старына. Вялгкі, прм.—большой по размеру или по значению. Чаго ехаць у так! вялікі холад? Вялікая работа. В. Старына. Вялікодны, прм.— пасхальны й. У вялікоднаю суботу будам красіць яйца. В. Старына. Вялічыня, i, ж.— величина. Вотдзе дом—етакая вяпічыняІВ.Старына Вяльможны, прм.—сановитый. Вяльможны паночку! В. Старына. Вянглша, ы, ж. (польск. wpdlina). —ветчина. На закуску была вянгліна. В. Старына. Вянглярня, i, ж. (польскае wpdlarnia) —коптильня.У вянглярні веньдзяцца каўбасы. В. Старына. Вян*ц,нца, м.—l) венчание. Маладыя паехалі да вянца.—2) связь четырех бревен сруба. У хату ашчэ трэба дабавіць два вянцэ. В. Старына. Вянок, нки, м. — венок. Маладая ходзіць у вянку. В. Старына. Вярба, ы, ж.—ива ломкая (Salix fragilis L) и ива белая (Salix alba L). Наламалі вярбы, каб пасьвяньціць. В. Старына. Вярбіна, ы, ж.—дерево вербы. Вялікая вярбіна вырасла на'гародзя. В. Старына. Вярбовы, прм.—вероный. Нарэзалі вярбовых дубцоў. В. Старына. В. Слопішча, ІІІацк. p. Вяргшя, i, ж. — георгина (Dahlia variabilis Dec). Нарвала вяргіні. В. Машарова, Сьміл. p. Вяркаць, дзс.—визжать и плакать. Хай ня вяркая дзіця, уйміця. В. Старына. Вярнуць,-цца, дзс.— 1) возвратить, -ться. Вярні сюды каня. Пашоў, але вярнуўся назад.—2) поносить, ругать. Верня на яго ўсяк, аж сорам слухаць. В. Старына. Вяроўка, i, ж.—верёвка. Прапала кароўка — прападай i вяроўка. Прык. В. Старына. Вярста (дроў), ŭ, ж.—неопределенная мера дров, порубленых для. топки в печь и складенных во всю ширину и высоту поперечной стены сарая или другой постройки. От, вярста цроў—хваціць на цэлы год! В. Старына. Вярстак, а, м.—столярный станок. На вярстаця лепяй сталяраваць. B. Старына. Вярстат, а, м,—станок для тканья. ВярстаТ ам занялі ўсю хату. C. Амельня, Пух. р. Вяртун, й, м.—непоседа. Чаго ты круцісься, як вяртун. В. Бор.у Сьміл. р. Вяршок, шка, м.—сливки на молоке, Кот зьлізоў увесь вяршок. В. Старына. Вяришна, ы, ж. (нам. вяршынка)— верхняя часть дерева. Добраю атсек вяршынку. В. Старына. ВярэнІ, яў, мн. — покупные лапти, сплетенные подобно коробочкам. Сідар купіў вярэні. В.Скрылъ„ Пух. р. Вярэнька, варэня, i, ж.—пастушья сумка, сплетенная из бересты. Пастух наклоў цэлаю вярэньку полудню. В. Старына. На ся
Дадатковыя словы
нагародзя, нкй, прм.—вербный
4 👁