Вычырынджваць Вяз Вычырынджваць, дзс.—выделывать мотив песни языком. Наўчьіўся вычырынджуваць на язык. В. Старина. Вычытаць, дзс. — вычитать. Вычытаў, што будзя вайна. В. Старинаи Выш, ы, ж.— высь. Паднёўся на такую выш, што аж галава закруцілася. В. Старина. Вашіай, пре.—выше. Паднімі вышай руку. В. Старина. Вышаляваць дзс. — обделать дом обшивкой из досок. Добра вышылявалі мы сваю хату. В. Старина, Вшіші, шак, мн,—настил в хлеве, заменяющий потолок. Сані ляжаць на вышках. В, Старина, Вкштырхнущ», дзс, — вытолкнуть. Узёў ды выштырхнаў п'янага йс хаты. В, Старина, Вышукваць, дзс,(зак. вышукаць)— выискивать. Ходзіць ды нечага вышуквая. Вышукая, каб дзе што сьцягнуць. В, Старина, Вшичарак, а, м,—мальчик с проницательным взором, в бранном см. Пазірая ў вочы, вышчарак нейкі. В, Старина, Вышчарбіць, -цца, дзс. выщербить, -ться. Вышчарбіласі цясла. Етак сякучы можа вышчарбіццы тапор. В, Крамяні, Пух. р. Вышчарка, i, ж.—девочка с проницательным взором. Ого, вышчырка ета, усюды дапне! В. Старина. Вышчарыць,—цца, дзс. — 1) оскалить зубы. Воўк вышчарыў зубы. —2) устремить, напялить глаза. Чаго ты вышчарыўся, ня бачыў ці што?-fi. Старина. Вышываны, прм,—вышитый. Надзеў вышыванаю сарочку. В. Старина. Вышываньне, я, «.—вышивка, Нейкая модная вышываньня. В. Старина. Вышыня, i, ж.—высота. Жартачкі: з етакаі вышыні скінуцца! В. Старина. Вышзишы, прм,-—высший. Наш азярод вышэйшы за ваш. В. Старина. Вздзгаць, дзс.—размазывать что-н., пачкать другой предмет. Ня вэдзгай ты кашы па стало. В. Русановічи, Пух. р. Вздлуг, пре. (польск. według)=ўiT. водлуг. Вэдлуг чужога й наша жыта дарма. В. Старина. Взксаль, ю, м.—вексель. Пазычаў грошай лад взксаль. В. Старина. Взлен, у, м. — венчальная фата. Ёмка забраны мой вэлян. В. Машарова, Сьміл. р. Вэнгра, ы, м.—венгерец. Па еяле ходзіць вэнгра з лякарствамі. В. Старина. Взндзацца, дзс. — таскаться, слоняться без дела. Вэндзаяцца цалюткі дзень, ік німа яму чаго рабіць. В. Старина. Вэнь, пре.—вон. Вэнь наш конь ходзіць. В. Старина. Взньдзека, пре.—вон где. Вэньдзяка заяц пабег. В. Старина. Вэрхал, у, м. — шум, беспорядок. У хаця паднялі вэрхал. В. Лядцо, Пух. р. Вядзець, дзс.—вянуть, сохнуть. Вядзяя дзеўка ў бацькоў. В Старина. Вядзурка, i, ж.—небольшое ведро. Цэлаю вядзёрку нацякло бярозавіку. В. Старина, Вядзьмак, вядзьмар, й, м.—колдун. ЦІпер ўжо вядзьмаке вывяліся В. Старина. Вядома, пре.—известно. Вядома, каб была сіла, усё зрабіў-ба. В. Старина. Вядзмы, прм. — известный. Ета-ж вядомы чалавек кругом. Вядомая рэч, што нічога з етага ня будзя. В. Старина. Вядро, а н. — ведро. Выліў вядро вады. В. Старина. Вядр&шча, а, н. — большое ведро, Зрабіў нейкая дурноя вядрышча, аж ня панесьці вады ў ём, В. Старина. Вяз, у, м.— 1) (Ulmus)— вяз.—2) согнутый в виде жгута скреп, обыкнов. дубовый, соединяющий в санях копылы—столбики. У санях паламоўся вяз. В. Старина
Дадатковыя словы
według)=^it, вышзйшы, вядз^рка, пянага, сановічй
6 👁