Высклюдаваць 57 Вытрашчка Высклюдаваць, дзс. (прм. вбусклюдаваны) — отесать топором, „склюдам" бревна извнутри избы. Ашчз асталося толька высклюдаваць хату. Палавіна сьцяны высклюдавана. В. Старина. Выскубяць, дзс. (зак. Ви/скубц!)— 1) выщипывать. Курыцы нехта выскуб хвост.—-2) выгрызать траву. Конь хай тут выскубая.В. Старина. Выслухоўваць, дзс. (зак. выслухаць)— 1) выслушивать. Выслухай-жа ты міне, што я скажу.— 2) выспрашивать в школе урок. Настаўнік выслуховая ўрокі. В. Старина. В & см а л іц ь, д зс.~ в ы ж е ч ь, опалить. Добра высмалілі сьвіньню. Ад гарачыні ўсё высмаліла кругом. В. Старина. Вбісмактаць, дзс. (прм. вксмактаны) — высосать. Высмактаў ён усю кроў маю. Яйцо высмактана. В. Старина. Выс'па, ы, ж. (польск. wyspa)—остров. Вуткі паселі на высьпя. В. Старина. В&ссаць, дзс. (прм. выссаны)—высосать. Высьсі ды паляпай (Жарт). Кажды дзень карова выссана цёлям. В. Старина. Выстагнаць, дзс.-— вы стонать, вы болеть. Каб табе выстагнаць маё дабро! Ч уць выстагнаў хваробу. В. Старина. Выстаўляцца, дзс. (зак. выставцца). — 1) щеголять чем перед другими. Уздумаў вьістаўляцца сваім дурным розумам.—2) выпячиваться, выходить наперед. Выставіўся сваім пузам наперад. В. Старина. В&стацца, дзс.—остаться в результате выделения. Дзялі так, каб i сабе што высталася. На маю долю нічога ня высталася. В. Старина. Выстраіцца, дзс.— 1) снарядиться в дорогу, в путь. Куды выстраіўся ехаць?—2) прыбраться. Выстраіўся, ік да вянца усяроўна. В. Старына. Вустраіць, дзс.—отстроить. Выстраіў новая гумно. В. Старина. Вб/стругаць, дзс.—выстрогать. Выстругаў добра абручэ. В. Старина. Выстуджваць, дзс.(зак. в«студз1ць)~ охлаждать жилое помещение. Зачыні вакно, хай ня выстуджваяцца хата. Саўсім выстудзім хату. В. Старина. Высыпаць, дзс. (зак. в&сыпаць,/— 1) в обыкн. значении. Высыпай назад муку.—2) выравнивать земляной пол, посыпая его песком. Навозілі пяску высыпёць сенцы. В. Старина. В&/сьвенціць, дзс. (польск. wyńwi$cfć)—освятить крещеной водой, Высьвянцілі хату. В. Старина. Высякпць, дзс. (зак. высячы)—I) вырубать. Высяк бярэзіна на калёсы. —2) доставать огонь из кресала. Трэба высячы агню закурыць. В. Старина. Высякаць ружу—лечить рожу (болезнь) заговором, высекая над ней из кремня кресалом огонь. Пакуль мне баба Марыся ня высякла ружы, дык ніякія дахтарэ ня памаглі. В. Старина. Вдетаучы»,- дзс.—выбить. Маўчы, ато зубы вытаўку, Вытаўк шыбу. В. Старина. Вытвараць, дзс.-—выделывать, выходить из границ в поступках своих. Чаго ён толька ня вытвароў патпіўшы!.. В. Старина. Вбсгкаць, дзс. (прм. вотканы)— выткать. Выткала пасьцелку. Дзяруга выткана йс стужак. В. Старина. Вбітлуміць, дзс.—подавить, известь со свету; служ. бранным. Каб твая маць вытлуміла! Хай твая маць вытлуміць! В. Старина. Вмтлуч, ы, ж.—выродок, презренный; служит бранным. Маўчылепяй, вытлуч ты! В. Старина. Вб*тнуць,-цца, дзс. — ударить,-ться. Вытнаўся галавою аб вершак. В. Старина. (Пр. Выцяць). Вытрасаць, дзс (зак. вытрасьці)— вытряхивать. Панясу ў хлеў вытрасаць сяньнік. Добра трэ'бала вытрасьці мех. В. Старина. Вмтрашчка, i, аг. — вытаращивающий глаза, желающий все при
Дадатковыя словы
в^страіць, вб^склю, вбістругаць, виіскубц, вй/скубц, выспа, трэбала, ісьвенціць
3 👁