Выпыльваць 56 Выскідзь вельма свайго пуза. Выпучыў вочы. В. Старина. Выпыльваць, дзс. (зак. выпыліць)— выколачивать от пыли. Панясу на двор выпыльваць мяшкё. Выпылі сьвіту сваю, ато пылу шмат на ей. В. Старина. Выпытваць, дзс. (зак. выпытаць)— выспрашивать. Папалі малога ды давай вылытуваць у яго праз У сё. Няўзамётку так i выпытал i ў яго што хацелі. В. Старина. Выпякаць, дзс.—выжигать. Шылам выпяк дзірку. В. Старина. Выраб, у, м.—выделка. Сукно свайго вырабу. В. Старина. Вырабіцца, дзс. — выйти из создавшегося трудного положения. Чуць вырабіўся чалак з бяды. В. Старина. Вырабляць9-цца дзс. (зак. вырабіць, прм. вырабдены)— 1) отделывать вещь. Вырабіў сундук, аж глянуць міла! Калі зямля вырабляна добра, дык i родзіць—2) скоморошничать. Чаго толька ён ня выраблёў выпіўшы! Ня вырабляйся лішняя! В. Старина. Вырадак, дка, л*.—выродок. Усе слухаюцца бацькі, толька адзін еты вырадак робіць, што хоча. В. Старина. Вырай, ю, м.—1) теплая страна, куда осенью улетают на зиму птицы и откуда они возвращаются весной. Ужо ластаўкі паляцелі ў вырай. В. Старина.— 2) самыя птицы, улетающие в *вырайа. Вэнь ляціць вырай. В. Старина. Выран1ць9-цца, дзс,—выронить, выпустить из рук. Глядзі, ато выраніш міску йз рук. Шклянка не'к выранілася ды пабілася. В. Старина. Выратаваць,-цца, дзс. {прм. выратаваны)—спасти,-тись. Утапіўся-б у pauš, але людзі выратавалі. Што выратавана, а што згарэла ў пажары. В. Старина. Вырахаваць, дзс. (прм. вырахаваны)—высчитать. Трэба-ж i сабе што-небудзь вырахаваць. У яго ўжо ўсё вырахавана. В. Старина. Вырззваць, дзс. {зак. выразаць)— 1) вырезывать.!с паперы буду вырэзуваць папоскі. Зладзеі выразалі ўсю сям'ю. — 2) в бранном смысле. Каб твая маць выразала! В. Старина. Высаджваць, дзс. (зак. высадзіць) — lj высаживать. Ня трэ'бала высаджваць дзіця ic стойкі, хайба стаяла.—2) разбивать. Локцям высадзіў шыбу. В. Старина. Высадкі, дак, мн.—овощи, которые садятся на другой год для получения семян. Трэба пакінуць буракоў на высадкі. В. Старина. Высарамаціць, дзс. — пристыдить. Але добра высарамаціў шэльму. В. Старина. Высахнуць,-хцІ, дзс.— 1) высохнуть в общем значении. Высахла вала ў лужыня. 1 высахці ня доў рушніку: барджэй трэсься ім.— 2) похудать сильно, истощиться. Дзеўка высахла на'рэх. Высахла баба ў скепку. В. Старина. Высачыня, i, ж.—большая высота. 3 етакаі высачыні скінаўся, дык i разьбіўся на сьмерць. В. Старина. Выседзець, дзс.—высидеть. Курыца высядзела свой тэрмія, а пылянят нешта німа. В. Старина. Выседка, i, ж.—отсидка по суду. Асудзілі на высядку за патпал. B. Старина. Высербаць, дзс. — выхлебать. Высярбаў увесь крупнік. В. Старина. Высівераць, ў. — просохнуть от ветра. Няхай. плацьця добра высівярая на дварэ. В. Старина. Выскаліць,-цца, дзс. — оскалить, -ться, разориться. Воўк выскаліў зубы. Чаго ты выскаліўся на дзіця?! В. Старина. Выскарадзіць, дзс. (прм. выскараджаны)—хорошо выбороновать перед пахотой или посевом поле. Акуратна выскарадзі палосу. Папар добра ч выскараджаны, дык i травы німа. В. Старина. Выскідзь9 i, ж. — гл. Вывараць. Ветрам вывярнулася выскідзь. C. Хмельна, Пух. р
Дадатковыя словы
нарэх, нек, сямю, трэбала
2 👁