Выглянцаваць 52 Выйді глядзяў, дзе ляжыць, ды сьцёг. В. Старина. В&глянцаваць, дзс.—навесть хороший глянец. Выглянцаваў боты, аж блішчаць. В. Старина. Выгодзьдзе, я, н.—удобство, выгода. Ета хустачка выгодзьдзя дзіцяці. В. Старина. Выгрызаць, дзс. (зая. выгрызьці)— тщательно выедать траву. Хай конь во выгрызая ўзьмежак. t зубамі тут ня выгрызьці. В, Старина. Выдаваць, дзс. (зак. в&даць)— 1) тратить, расходовать. На боты выдаў тры рублё.—-2) в безличном значении, — казаться похожим. Хуста старая, а выдав, усяроўна, ік новая. В. Старина. Выдзімаць, дзс. (зак. выдзьмуць)— выдувать. Выдзімая бурбалкі з мыла. Выдзіраць, дзс. (зак. вадзерці)— выдирать. Мядзьведзь выдзірая мёд з вульлёў ды есьць. В. Старина. Выдзьмухваць, дзс. (зак; ш&гътухнуць)—выдувать. Стоў выдзьмухуваць пыл ды вока запарушыў. Выдзьмухні пясок з насеньнікаў. В. Старина. Выдзяўбаць, дзс. (зак. выдзяўоці)— 1) выдалоливать. Выдзяўбая дзірку долатам.—2) выклёвывать. Хай куры выдзяўбуць з міскі куцьцю. В. Старина. Выдранчыць, дзс. (полъск. wydr$czyć)—выстегать. Во выдранчыў бацька свайго пястуна! В. Старина. Выдумваць, дзс. (зак. выдумаць)— изобретать. Сядзіць дывыдумвая, як зрабіць лепяй. Вьідумалі новаю машыну. В. Старина. Выдумляць, дзс. (зак. выдумаць) — измышлять, выдумывать. Нечага лішняя выдумляць. В. Старина. Выдыхаць, дзс. (зак. выдыхаць)— выносить болезнь. Чуцьвыдыхаў хваробу. Ашчэ тую бойку выдыхая. В. Старина. Выенчыць, дзс. (полъск. wyj$czyć)— с трудом выпросить, выклянчить. Чуць выянчыў у ета! скупечы | рубля грошай. В. Старина. ! Вшкабраваць,дзс —добыть что нищенством или выпросить подобно нищему. Рад, каб дзе выжабраваць кусок хлеба. В. Старина. Выжара, ы, ж.—яма, образовавшаяся после выгорания торфа и наполненная водою. Карова залілася ў выжары. С. Амельна, Пух. р. Выжары на, ы, ж.—топкое место на болоте или сенокосе. Залез у выжарыну па самая горла. В. Старина. Вдокла, а, н. (полъск. wyźeł)— охотничья ищейка собака; в лерен. см.—пронырливый подросток. Такоя-ж выжла: усюды яно табе падглёдзіць. В. Старина. Вшклукціць, дзс.— 1) выщелочить. Выжлукціла плацьця.—2) с жадностью выесть. Выжлукціў міску капусты. В. Старика. Вызваляць,-цца, дзсі (зак. вызваліць,-цца)—избавлять,-ться. Вайною народ будзя вызваляцца ат паноў. Чуць вызваліўся з бяды. В. Старина. Вызраваць, дзс. (русізм)—вызревать, Хай агурок ашчэ ляжыць, хай вызраё. В. Старина. Вдаубрыць, дзс.—хорошенько побранить. Добра вызубры яго! В. Слопшча,, Шац. р. Вызырыць, дзс.—выгнать вон; так говорят насмешливо и при злобе. В&зыр пайдзі яго с хаты. В. Слопшча, Шацн. р. Вызьвярыцца, дзс.— 1) обозлиться, рассвирепеть. Чаго ты вызьвярыўся на дзіця?!—2) специально ом орозе. Вызьвярыўся мароз, аж нельга й на двор высунуцца.— 3) выкатить глаза от злобы. Ых, 1к гад той, вызьвярыў вочы! В. Старина. В#йграць, дзс.—выиграть. Выйграў, 1к Заблоцкі на мыля. В. Старина. Выйці, дзс.— 1) выйти куда-л. Маці некуды вышла —2) быть израсходованным. Вышаў увесь корм. —3) случиться, в безлич. значении. Так вышла: нічога ня паробіш. В. Старина
Дадатковыя словы
выдалбливать, выдзяўбці, хўста
17 👁