Выблядак 51 Выглядваць Вбіблядак, дка, удавшийся развратным человек; служ. бранным. Выблядак нейкі: вечна цягаецца. В. Старина. ВыбоІна, ы, ж,—выбойна. Воз абярнуўся ў выббіня. В. Старина. Выбрукаваць, дзс. {прм. выбрукаваны)—вымостить камнем. Выбрукавалі места (мястэчка). Уся вуліца выбрукавана. В. Старына. Выбрыкваць, дзс.— подпрыгивать с откидываньем задних ног. Выбрыквая жарабок. Выбрыкуя жарабё. В. Старина. В«6рыц1ць,чща,дз£.—выбрить,-ться, Выкасіў, усяроўна, ік выбрыціў. Выбрыціцца сабе ды пахаджая B. Старина. Выбудаваць, дзс.—~выстроить. Выбудаваў добраю хату. В. Старина. Выбягаць, дзс. (зак. выбегчы)—-выбегать. Выбяг на вуліцу пагуляць. Выбяг крупнік. В. Старина. Выважваць, дзс. {зак. выважыць)— вывешивать. Як акуратна выважвая. Выважуя, каб ікраз было тры хунты. В. Старина. Вывараць, i, ж. выварацень, тня, м.—вывернутое бурей дерево. Заброў на дрова вывараць, Валяяцца выварацянь. В. Старина. (Пр. Выскідзь). Вывесьціся, дзс,—перевестись. Даўнейшая ўжо ўсё вывялася. В. Старина. Выворваць, дзс. (зак. выараць)— выпахивать что вообще, а картофель для уборки его с поля. Аручы вы'раў камянь. Паедам выворуваць картоплю. В. Старина. Вывостраваць, дзс. (зак. вывастрыць)—оттачивать. Надта ня вывоструй ужо нажа, ато рукі ашчэ парэжаш. Вывастрыў добра бритву. В. Старина. Вывз/чваць, дзс. {зак. выўчыць)-— выучивать. Добра трэба вывучваць урокі. Выўчу я цібе, дзяціна, як рабіць. В. Старина. В|»шарачваць9 дзс. (зак. выверну ць) — выворачивать. Сарочка вывярнута: выварачуваць ня трэба. Каб с* цібе вывярнула кішкі! В. Старина. Выгабліўваць, дзс. {зак. вб/габлеваць, прм. выгаблеваны) — выстругивать рубанком. Во як выгаблёвая зуслон. Гладка выгабляваў дошку. Добра выгаблявана падлога. В. Старына. Выгаварваць, дзс. {зак. выгаварыць)—1 выговаривать — произносить слова, звуки. Так i ня выгаварым, як трэба.—2) делать замечание. Хай ня выгаварваюць за глупства людзі. В. Старина. Выгада, выгода, ы, ж.—выгода. Ён жыве ў выгадзя. Ня так шкода, як ня выгода. Прык. В. Старина. Выгодваць, дзс. (зак. выгадаць)— выгадывать; находить в чем выгоду, Выгадаў с хунт гарбузікаў. Нічога ты тут ня выгадаў. В. Старина. Выгаіць, дзс.—вылечить. Чуць выгаіў скулу. В. Старина. Выгаладавацца, дзс. —проголодаться. Выгаладаваўся за дзеиь добра. В. Старина. BwraH, у, м.—выгон. Коні ходзяць на выганя. В. Старина. Вбіганашыць, дзс. {прм. выганашаны)—выщипать плоды с фруктового дерева или-же ощипать для корма ботву. Чужыя дзеці выганашылі ўвесь садок. Выганашаны ўсе. грады. В. Старина. Выгортваць, дзс. (зак. выгарнуць, прм. выгарнуты)—выгребать. Ня трэба с печы выгортваць вугальля: у ямца ё. Выгортуваць картоплю с попялу. Вазьмі выгарнуты вугаль п рыку рыць. В. Старина. Выгінасты, прм.—изогнутый. Выгінастая сьпіна ў каня. Столь з закоту—дык вельма выгінастая. В. Старина. ВыгІнуць, дзс.— пропасть. Нешта ўсе бураке выгінулі. В. Старина. Выглытаць, дзс,—-выглотать, вылокать. Выглытаў жбан малака. В. Старина. Выглядваць, дзс. {зак. в&глядзець)— высматривать. Ходзіць ды выглядвая, ік злодзяй. Ета ён вы
Дадатковыя словы
вбігаблеваць, вывзічваць, выгбда, выраў
13 👁