Брусаваць Будні Брусаваць, дзе.—обтёсывать гладко одну сторону бревна для дома или др. постройки. Брусуюць бярвеньня на хату. В. Старина. Брусьнік, а, м.—шафер. А брусьнік упіўся, аж языка ня паверня. В. Старина. Брусьшцы, ц, ми,-—брусника (Vaccinium Vitis idaea L.). Наварылі с дукрам брусьніц. Дзеўкі пашлі ў брусьніцы. В. Старина. Брусьсе, я, я. зб.—собирательное от брус. От крэпкая хатя: зробляна з етакага-то брусься. В. Ста~ рина. Брусз, оў, мн.—1) гл. брус—осёлок. Добрыя брус§ прадаюцца ў капярацівя.—2) гл. Асноўніцы. ПрыбШя к сьдяне брус§: будам кросна снаваць. В. Крамяні, /7ух р. Бруха, а, я.—брюхо. У вярэпаўкі серая бруха. В. Раўнапольле, Сьміл. р. Бруш(ч)ка, ł, ж.—брюква огородная (Brassica napus L.). Дзеці павытузвалі ўсю брушку з град. Урадзіла бручка. В. Старина. Брыво, a, н. (мн. бровы)—бровь. Камяням папоў у самая брыво— чудь ня ў вока. В. Старина. Брыда, ы, ж., брыдасьць, i, ж.— мерзость, гадость. Чаго ты чэпісься да міне, брыда ты! Брыдасьць нейкая! В. Старина. Брыдзець, дзс.—слегка зудеть. Нешта па целя брыдзіць. В. Крамяні, Пух. р. Брыдка, пре.— 1) отвратительно, гадко. Етак брыдка рабіць.—2) стыдно. Брыдка яму стала, аж ня ведая, куды дзецца, В. Старина. Брыдкавата, пре.—довольно стыдно, немного стыдно. Троха брыдкавата яму стала. В. Старина. Брыдк/, прм.—некрасивый, гадкий. Вуй!.. якоя брыдкдя дзіцянё. В. Старина. Брыклшы, прм.—лягающийся (о лошади). Нейкая халерная брыклівая кабыла. В. Старина. Брыжз, оў, мн.—оборки. Шапачка ў дзіцяці з брыжамі. В. Старина. Брыкаць,-цца, дзс.—лягать,-ться. Кабыла брыкая жарабё. Коні брыкаюцца. В. Старина. Брыль, й, м — карниз. На брыл! ля* жыць мыла. В. Bocmpoea, Сьміл. р. {Пр. Гзымс i Прымурак). Брыз(с)каць,-цца, дзс. (зак, брызнуць)—брызгать,-ться. 1з лужыны брыскаяцца, Я табе брызну! В. Старина. Брыз(с)кі, аў, мн.—брызги. Брыскі ляцяць, ік дождж. В. Старина. Брыца, ы, ж.—куриное просо (Echinochloa Crus galli РВ). У вагародзя пар ас л а вялікая брыца. В. Забалоцьце, Сьміл. р. Брыціць,-цца,бзс.—брить,-ться. Врытва добра брыціць. Пайду брыціцца. Я сам брычуся. В. Старина. Брак, у, м.—спокой. Німа сягодні табе брэку. В. Cima, Пух. р. Брэндаць, дзс,—бродить, таскаться. Вечна ён брэндая па грыбох. В. Крамяні, Пух. р. Буба, ы, ж. {рам. бубка), дзіцячае —всякая ягода. Мама, дай бубы! Ня плач, мой хлопчык, дам бубкі! В. Старина. Бубн/ць, дзс.—1) издавать звук, подобный звуку от бубна. Нехта ў вакно бубніць,—2) громко говорить. Бубніць аж у самая вуха. В. Старина. Бубен, бубна, м.—бубен. Хлопцы пашл! с скрыпкаю й бубнам. Ан! німа пишы: гола, ік бубян, В. Старина. Мікіта зрабіў с са« баччай шкуры бубянь. В. Турэц, Сьміл. р. Бугай, я, м.—племенной бык, производитель. Карова хоча бугая. В, Старина. Буда, ы, ж.—крытая повозка, фургон. Цыгани возяць дзяцей у 6удзя. В. Старина. Будаваць,-цца, дзс.—строить,-ться. Людзі кругом будуюцца. В. Старина. Будз£нны, прм.—будничный (о работе, одежде). Сьвята, а ён надзеў будзённаю адзежу. Будзённая работа. В. Старина. Будка, i, ж.—шалаш. Пястушкё зрабілі сабе будку, В. Старина. Будні дзень—будничный день. Hiма яму ні сьвята, ні будняга дня. В. Старина
Дадатковыя словы
брыдкі, бўбна, пйшы, цыганй
6 👁