Краёвы слоўнік Чэрвеншчыны (1929). М. В. Шатэрнік

 ◀  / 330  ▶ 
Божая раса 34 Брага Божая paco—росянка круглолистая (Drosera rotundifolia L). На божуй расе ўсю раньніцу блішчыць раса. В. Старика. Божыя сьлгзкі, мн.—гвоздика картузианская (Dianthus Carthusia попил L). Сьміл. p. Божкацца, дзс.—с усердием божиться. Нечага божкацца: усяроуна ніхто ня паверыць. В. Старина. Бойка, i, ж.—1) драка. Сьпярши спорыліся, а пасьля дзела й да бойкі дайшло.—2) посуда для сбивания масла. Трэба купіць бойку на масла. В. Старина. Бойкі, прм.— смелый, бойкий, развязный, живой. Бойкая дзяўчына. Бойкі хлопяц. В. Старина. Бок, у, м.— 1) сторона. У наш бок ніхто й ня заедзя. f ў той бок ня глядзіць.—2) бок (часть тела). Коля мне ў боку. Каб табе бокам вылязла маё дабро! В. Старина. Бокам, пре.—стороною. Бокам едзь, а ня пшаніцаю. В. Старина. Болька. i, ж.—нарыв, рана. Увесь у больках качаецца. В. Старина. Больш, боляй, пре, в. ст.—больше. Больш ня хочу. Больш ня дам— i ня прасіця. Я боляй забыўся, ік ты ведаяш. Прик. В. Старина. Большаць, дзс.—увеличиваться. Дзянёк пачоў большаць. Дзень большая ды большая. В. Старина. Большы, прм.—старший. Большаму сыну будзя ток, а меншаму хата. В. Старина. Боля, i, ж. (дзіцячаё)—нарыв, рана. Пакажы, сынок, дзе ў цібе боля? В. Старина. Бомкаць, дзс. {зак. бомкнуць)—1) издавать звук, подобный колоколу. Бомкая ў чыгун,—2) невнятно говорить. Бомкнаў нешта сабе пад нос. В. Старина. Бондар, а, м.—бондарь. Ведама сам бондар, уСякага пасудку нарабіў. В. Старина. Бордза, пре.—быстро. Так бордза праляцеў гэты год, што й ня замецілі. В. Слопшча, Шацк. р. Бордзы, прм.—оыстрый. Ты, дзяціна, вельма бордзы! В. Слопішча, Шацк. р. Боскі, прм.—божеский. Во то дзе боская моц! В, Старина. Босы, прм.—босой. Зямля кажа, што босы, а неба—боты. Пр. абосы. Прык. С. Дукора, Сьміл. р. Бот, а, м. (пам. боцік)— 1) сапог. СправІў сабе новыя боты. Крэпкія боцікі.—2) в бранном смысле. Бот ты дурны, ты-ж саўсім ня тоя робіш! В, Старина, гл. Абот. Боўдзіла, ы, м.—верзила. Боўдзіла ета дурноя зробіць што! В. Старина. Боўкаць, дзс. (зак. боўкнуць)—говорить отрывисто, невнятно. Што ён там боўкая, гавары ты палюдзку! Боўкня слова ды маўчыць. В. Старина. Боўтаць, дзс.— 1) болтать. Ня боўтай малака.—2) мыть белье, взбалтывая его. Маці пашла боўтаць плацьця к калодзіжу. В. Старина. Боўць, ткл. — отглагольное междом. для передачи звука при паденьи в воду. Боўць у валу— толька й бачылі яго. В. Старина. Бохан, а, м.—большой каравай хлеба. За полудням ізьзелі цэлы бохан хлеба. В. Старина. Бохаць, дзс.— 1) выплёскивать, лить воду. Ня бохай вады ни падлогу.— 2) с жадностью есть. Бохая, ік ня ў сібе. В. Старина. Боцікі, аў, мн.—борец синий (Aconitum Napellus L.). Дзеці нарвалі боцікаў. B. Капейна, Сьміл. p. Бочка, i, ж.— 1) посуда. Агуркё па~ салілі у боцца ат сялядцоў.—2) мера =24 п. ржи=384 кг. ржи. На хлеб зысталася дзьве бочкі жыта. В. Старина. Боязна, npc.—боязно. Аднаму ўночы не'к боязна. В. Старина. Брава'о)рка, i, ж.—более короткая свитка; обыкновенно надевается на полушубок. Ускінь на плечы бравурку. Пашыў новаю бравэрку. В. Старина. Бравы, прм. (русізм)—бравый. Вышла замуж за бравага, але сама нікуды ня варта. В. Лядцо, Пух. р. Брага, i, ж.—брага. Аткарміў парсюка брагаю. В. Старина
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аббсы, брав^рку, бравао, нек, сьпяршй, хбчу
4 👁
 ◀  / 330  ▶