Бальшуха 29 Барлячы Бальшуха, i, ж.—старшая сестра в семье. Бальшуха ета ад ной сабе ўсё палатно пашыла. В. Старыми. Баля, i, ж. (дзіцячае) — баранка. Іванька, на балю. В. Старына. Баляваць, дзс.—устраивать балы, вообще пировать. Пан§ даўней толька тоя й рабілі, што бал явалі. В. Старына. Баляса, ы, ж.—обделанный столбик для невысокой изгороди; забор из досок. Балясаю абкружылг хату. В. Крамякі, Пух. р. Баляска (ляска), i, ж.—пластинка в крестьянской телеге; из „балясак* (Ялясак") состоит боковое заграждение в телеге. Паўсаджваў у драбінку дубовыя баляскі. В. Дайнава, Пух. р. Выкінулася йз драбінак адна ляска. В. Старика. Балясы тачадь—вести пустые разговоры. Толька балясы ўмея та* чыць, а ня дзела рабіць. В. Старика. Балячка, i, ж.—веред, чирей. На шыі ўсхвацілася нейкая балячка. Каб цібе балячкі елі! (кляцьба). В. Старына. Банак, бинку, ж.—-банк. Палажыў у банак сто рублей. Выняў 1з банку грошы. В. Старына. Банб/зіна, ы, м.—гл. Байбус. Вырас вялікі,!к банбізіна. В. Раукаполъле, Сьміл. р. Бандарыць, дзс.—заниматься бондарством. Сам умея бандарыць, ня трэба прасіць людзей, каб наОілі абруч. В. Старика.. Банкарт, а, м.—гл. Байструк. Дзеўка радзіла банкарта. В. Старика. Баньдз/т, а, м.—бандит-разбойник. За Сьмілавічамі палавілі баньдзітаў. В. Старына. Банька, i, ж.— 1) широкое плоское кольцо для укрепления шейки косы на рукоятке. На касьсё нялезя банька. В. Старика.— 2) гл. Балька. Саўсім крывая банька. В. Крамяні, Пух. р. Барав/к, й, ж.—белый гриб, боровик. (Boletus edulis. Bull). Напэўна гняздо баравікоў, дык, 'к ві~ дзіш кошык наброў. В. Старика. Баравіковы, при,—принадлежащий боровику. Баравіковы I корань добры. В. Слопітча, Шацкага p. Баравіна, ŭ, ж,—вереск с другими травамі в хвойном лесу; служит пастбищем. Каровы пагналі на баравіну. В. Старика. Бара вы, прм.—растущий в бору. Сьсек баравую бярэзіну. В. Старика. Баразня, ы, ж. (пам. баразунка,)— борозда. Ідзі ты баразною, ня тапчы град. Выжні пайдзі баразёнку. В. Старына. Барана, й, ж.— 1) борона. От конь слабы—I бараны ня пацигне.— 2) всякий громоздкий предмет, занимающий большое место в избе, напр., скамейка для сиденья, столярная скамейка и проч. Выкінь ты ету барану вон, хай тут ня заміная. В. Старика. Баранавалок, а, м.—несущий работу по бороньбе. Падрос хлапчук—i ё баранавалок. В. Старика. Баранаваньне, я, к. — бороньба. Якоя тваё баранаваньня—нічога, ня варта. В. Старика. Баранаваць, дзс.—боронить. Павлам баранаваць грэчку. В. Старына. Барашць, -цца, дзс.—защищать,-ться. Барыся, сам бараніся. Ирик. В. Старта. Баранок, нк й, м.—малый болотный бекас (Scolopax gałlinago). Слухай: дзікі баранок мяркеча. В. Раўнапольле, Сьміл. р. Бараноў, прм.—бараний. Бараноў хвост. Барановы porl. В. Старина. Барахло, а, н.—презр.,—рухлядь, постель, одежда. Наклалі воз усякага барахла. В. Старика. Барджзи, пре. в. ст.—скорее. Барджэй ідзі сюды. Барджэй, але ня завіхайря. Прык. В. Старика. Барлячы, аў, мн.—ж енские ботинки на п уговицах (устарелое слово). Ц існуць на назе барлячы. В. Дупарка. Сьміл. р