Балабаніць 28 Бальшун Балабан!ць, дзс.—говорить громко (о пустяках). Балабаніць на ўсю хату, аж глушыць. В. Старына. Балазі, пре.—хорошо что. Жаруць яблыкі, бал аз ё шмат селята ё іх. В. Раўнапольле, Сьміл. р. Балазей, пре.—хорошо, лучше. Балазей Васільку: яму сына памогуць. В. Старина. Баламут, а, л*.—интригант. Слухай ты, што баламут еты нагаворыць. В. Старина. Баламутка, i, ж.—интригантка. От дзе баламутка: зьвяла людзей, а тыя сварацца. В. Старина. Баламутня, i, ж.—интрига, совращение. Якая ета проўда: адна баламутня. В. Старина. Баламуціць, дзс.— 1) мутить. Ня баламуць вады.—2) интриговать. Ходзіць ды баламуціць людзей. В. Старина. Балахон, а, м.—балахон, широкая верхи, одежда. Надзеў нейкі балахон, аж я йспужоўся. В. Старина. Балацяны, прм. —болотный. Балациная сена ня вельма што статак есьць. В. Старина. Балбатаць, дзс.—1) кричать свойственно индейскому петуху. Іньдзюк балбоча.—2) говорить чепуху, неразборчиво. Балбоча, чорт ведая што, ік п'яны. В. Старина. Балбатуха, i, аг.—насмешл., говорящий неразборчиво, как индейский петух. Балбатуха ета набалбоча табе абы чаго. В. Старина. Балван, а, м.— 1) истукан, идол. Кітайцы дык моляцца балваном. —2) в бранном смысле—дурак., Балван ты атмулёваны! В. Старина. Балванка, i, ж.—бревно, предназначенное для шпал. Такі воз наклоў балванак, аж конь чуць запёр у Рудзенск. В. Старина. Балвацца, дзс.—баловаться. Балваяцца, ік мапенькі. В. Старына. Балдавгшка, i, ж. — переносно, дурак. Балдавешка ета нічога ня цяміць. В. Старина. Балесьць, i, ж.—болезнь. Прычапілася нейкая бал есьць да дзіцяці: ўс'ё хварэя ды хварэя. В. Старына. Балець, дзе.—болеть. Баліць нешта мая галава. Ня чапай; баЛіць. В. Старына. Балея, i, ж.—низенькая деревянная лохань из клёпок; служит для мойки белья и купаньня, У бал ei добра паласкаць плацьця. Паку пал а дзіця ў балеі. В. Старына. Баліць, дзс. безас.—больно. Ці саву аб пень, ці па саве пнём, дык саве ўсяроўна баліць. Прик. В. Запяриньне, Пух, р. Балота, а, н.—кроме непосредственного знач.—большая грязь вообще. Сянакос — адно балота. В. Старына. Балотца, а, я.—небольшое болото. Коні павялі на балоцца. В. Старина. Балоцша, ы, ж — заболоченное место; весьма топкое болото. Такая балоціна, аже ня ўлезьці. В. Старына. Балтаць, дзс.—болтать. Даволі лішняя балтаць. В. Крамяні, Пух. р. Балтыш, а, м.—палка, которой заганяют рыбу в сеть (в „трыгубіцу"). Заганяй рыбу балтышом. В. Лядцо, Пух. р. Баль, ю, м.—бал. Німа к чаму ладзіць таго. балю. Ведама багатыр, выдумаў баль спраўляць. В. Старына. Ба(э)лька, i, ж.—балка. Канюшыны наклалі (ў пуні) аж пад бальку. Прутке ўваткнулі пад бальку. В. Старына. Шмат пяску насыпал! на столь, аж бэлькі пагнуліся. В. Вострава, Сьміл. р. Бальшца, больніца, ы, ж.—больница. Аткачоўся ў бальніцы тыдні два. У больніцу схадзі, калі зубы баляць. В. Старына. Бальшавізма, ы, ж.—большевизм. Ціпер настала бальшавізма. В.Старина. Бальшун, й, м.—старший брат в семье. Бальшун ўсё пахапоў, а меншым нічога ня пакінаў. В. Старина
Дадатковыя словы
ббльніцу, пяны, цйная
11 👁