Ябеда 316 Я лаўка я. ў7беда, ы, ж.—ябеда. Нацягнулі ябяду на чалавека саўсім дарэмна. В. Старина. ў7беднік, а, м.— ябедник. Ябядніку свайму ня зычу етакага ліха! В. Старина. 7блык, а, м яблыка, а, «.—яблоко. Кіслы яблык папоўся. Зьбіў яго на горкая яблыка. В. Старина. Яблына, ы,ж.(пам. яблынка)- яблоня (Pirus Malus L). С аднае яблыны натрэсьлі ўсяго адну шаснастку яблыкаў. Яблынка ашчэ маладая, але яблыкаў шмат ё. В. Старина. #вар, у, м. — аир (Acorus Calamus L.) Нарвалі явару хлеб плчы. В. Старина. 7гадка, i, w.— кроме прямого значения в перен. см.,— злая женщина. Ну й ягадка ета Матрунка: абы што, дык есца ды есца с сваею сьвякрухаю! В. Старина. Ягіня, i, ж. — злая женщина (баба яга). От дзе ягіня: ад злосьці, аж. кіпіць! Рашчырванелася, ік ягіна. Пэч нагарэла, ік ягіня. В. Старина. Ягомасьць, я, м. — его милость, сударь. Сядайця, ягомасьць! В. Старина. Яда, ы, ж. — еда. Якая яда, такая й работа. Каб яму доў добраю яду, от бы ён разробіўся! В.Старина. Ядзеньне, я, н.—яство. Было на вясельлі ядзеньня й піценьня. В. Старина. Ядк/, прм. — с аппетитом ядущийся. Сена сьвежанькая, зялёнянькая, дык вельма-ж ядкоя. Авес залежаўся дык нешта й няядкі. В. Старина. 7дра, аў, мн.— ятра, яички самца. У барана вялікія ядра.BjСтарина. Ядраны, прм.— 1) довольно свежий, холодноватый. Ядраная раніца была. Ядраная ноч.—2) крупный, полный (от ядра). Ядраная жыта ўрадзіла; ядраная пшаніца. В.Старина. Ядун, а, м,—едок, Ядун с цібе, чалавеча: скваркі сала й то ня йзьзеў. В. Старина Яочка, а, «. — яичко. Хоча яечка ды ашчэ аблупляная./7/ш«. В. Старина. Яешня, i, ж. (пам. яешаиька)—яичница. Сьпяклі скавараду яешні. Усю яешаньку адзін паеў, а мне ня пакінуў. В. Старина. Яжджалы, прм.—хорошо об'езженный (конь). Еты добры конік яжджалы. В. Старина. Язык, а, м. — 1) я з ы к — орган речи. У яго цялята язык аджавалі. Прик. (знач., маўчыць). — 2) у льномялке двигающаяся доска. У церніцы язык зламоўся. В. Старина. Языкаты, прм. — занимающийся сплетнями. Языкатая яна баба: такога табе нагаворыць, чаго й на сьвеце німа. В. Старина. Язычок, чкк м. — 1) пам. язык. Маленько язычок — 2) в перен. см. для выражения остроты слова и сплетничества. От дзе язычок: ік скажа, дык у самаю точку й пападзе! Ну й язычок у яе: усіх табе абгаворыць, абмыя—i ні лыса! В. Старина. Яйцо, а, «. — яйцо. Купіла соды на дзьве яйцы. Куры зьнесьлі чатыры яйцы. Прадала на мыла пяць яец. В. Старина. Як,— 1) пре. —как. Як ты робіш? А ты як хочаш?—2) частица сравнения, причем в данном случае — ік. (главн. образ, в Смиловичск. р.). Халодны, ік лёд. Чырбоны, ік рак. В. Старина (Пр. 1к.) Як раз, пре.— точь в точь. Як раз, як кроў, чырвоны. В. Крамяни Пух. р. Ялавоц, ялаўцу, м.—можжевельник обыкнов. (Juniperus communis L). Ялаўцу трэба насеч, будам каў басы веньдзіць. В. Старина. Ялавіна, ы,ж.—пустующая полоса, поросшая травой. На ялавіня напасьціў каня. В. Старина. j Длаўка, i, ж.—яловая корова. Ялаўка наша зараз саўсім за пусьціцца. В. Старина