Юшка Шырозны, прм.—широченный. Якоя тваё шырозная палатно вышла! В. Старина. Шыршы, прм. в. ст.— более широкий. Мяльлянаў загон шыршы за наш. В. Старина. Шырыня, i, ж. — ширина. Мерай удоўж i ў шырыню. В. Старина. Шырди, пре. а. ст. — гл. Шырай. Шырэй капай яму. fi. Старина. Шбщца, дзс. — пролазить, проталкиваться в толпе. Куды ты шыясься, тут i так цесна?! fi. Старина. Шбшіка, i, ж. — І) шишка древесная. Нараілі яму парыць ды піць хваёвыя шышкі. — 2) желвак. У яго на галаве шышка ўсхапілася. — 3) в перен. см. — персона, особа. Ня думайся, ён вялікая шышка ціпер! Ня вялікая ты шышка у міне, цібе ніхто ня баіцца! fi. Старина. Ш«я, i, ж. (нам. ишика)— шея. Абы галава, шыя будзя. Прык. Тонкая ў дзіцяці шыйка. В. Старина. Ш ырозиы Ыт! выкл. — междометие презрения, негодования. Ы т, падла нейкая сьмярдзючая! В. Старина. Ых! викл. — междометие презрения. Ы х, як прэ яблыкі, аж нос Эй! викл. — эй (слушай). Эй, ты там, хадз! сюды! В. Старина. Эт! выкл. — междометие, выраж. /Ода* ы, ж. — предатель (Иуда). Ня вер яму: ён усяроўна, юда, скруціць табе! Бачыш—юда які, як лоўка падвёў!.. В. Старина. Юрзць, дзс. — вожделеть. Дарма: яна табе атойдзя ды ізноў будзя юрэць. Баба юрыць. В. Старина. /Ор*я, я, м. — праздник 23 апреля. На Юр*я пастухе пагоняць пасьціць. В. Старина. /Отрань* 1 Ж. — утреня. На ютрань ня пасьпела: позна з дому выШзлег, а, м. — 1/8 доля медной копейки. І шэляга ты ня палучыш ат міне! fi. Старина. Шзльма, ы, аг. — шельма. Пачакайжа ты, шэльма, пападзесься ты ў мае рукі! В. Старина. Шзньціць, дзс. безас. — счастливиться, везти (везёт). Яму нешта саўсімня шэньціць. fi. Старина. Шэпт, у, м. — шопот, шептание. Нешта шэптам кажа яму на вуха. Ня люблю я етых вашых шэптаў! В. Старина. Шэпты, аў, мн. — перен. наговоры, сплетни. Шэпты хату губяць. Прик. В. Старина. Шэршань, шня, м. — 1) шершень, насекомое (Vespa crabro L) Шаршне чуць ня заелі яго! — 2) презр. шляхтич, а также небольшой чиновник. Вэнь паехаў на бядзе нейкі шэршань. Бачыш, як! шэршань: i гаварыць с чалавекам ня хоча! В. Старина. Шэўчык, а, м. — пам. ад шавец. Miю та дарма сабе шэўчык: шыя добра боты i дзешава. В. Старина. гнецца! В. Старина. Ыш! выкл.\ — междометие зависти, негодования. Ыш ты які хват! Ыш ты яго! В. Старина. безразличие, презрение. Эт, мне ўсяроўна! Эт, пісар з яго! В. Старина. шла. В. Старина. Юха, 1, ж. — кровь из разбитого носа. 3 носа аж юха пацякла. В. Старина. Юхта, ы, ж. — юфть. Наброў юхту на боты. Крэпкая юхта ўдалася. В. Старина. /Ошка, i, ж. — 1) жидкость в бульоне. Картоплю паелі, * а мне юшку лакінулі. — 2) вьюшка. Залажы ў печы юшку, каб ня вышаў дух. В. Старина
Дадатковыя словы
ишйка, шырдй, іода, іор, іотрань, іошка
2 👁