Ялаўцовы 317 Яшчарка Ялаўцовы, прм. — можжевельникевый. Ялаўцовых лапак насеклі комін выціраць. В. Старина. Яліна, ы, ж.— большая ель. Етаі аднае яліны хваціць на дошкі. B. Старика. Ялчаць, дзс. — приобретать особый пригорьклый вкус. „Я л чае" обыкнов. сало и масло. Сала ў кубельчыку стала ялчаць. В. Старина. Ямчыня, i, аг.—проворность, быстрота; перен.—скороход. То ямчыня; 'к бачыш зьбегаў! В. Старина. Ям чай, пре. в. ст.—быстрее, скорее. Ямчэй бяжы ты! В. Старина. Ямчдишы, прм. в.ст.—быстрейший. Ён самы ямчэйшы хлапец. В. Старима. Ярдан, у, м.— иордань,— место на реке, где освящают воду 6 января. Захавай валу з ярдан у, каб пчолы вяліся. Народ, прим. В. Старина. Ярчані, няці, н.—подросток с визгливым, крикливым голосом. Вот дзе ярчанё! німа спакою на яго! В. Старина. Ярч.ук,&, м.—визгливая злая собака. Такі-ж ярчук 1х сабака: хто ні йдзе, дык усё брэша. В. Старина. Ярыня, i, ж.—яровые посевы, хлеба. Сяголята добрая ярыня, толька картопля троха схібіла. НІма дажджу на ярыню. В. Старина. Ярыць, дзс.—об яйце: издавать чистый звук. Мацак, мус)ць, крэпкі, абы добра ярыць. В. Старина. Ясна, пре.—светло. Сярод ночы стала ясна, ік удзень. В. Старина. Ятроўка, i, м.—жена одного брата по отношению к жене другого брата. Брата дарма, але ятроўкі ўсё йграюць дзяліцца. В. Старина. Яхкаць, дзс. — особо лаять собаке при погоне за зайцем. Нейдзя сабака яхкая на зайца. В. Старина. Ячмень, ю, м.— 1) ячмень обыкнов. (Hordeum vulgare L). Згарэў сяголята ячмень: год сух!.—2) ячмень на глазе. Пара твой ячмень жаць на воку! (Кажуць у насьмешку). В. Старина. Ячніца, ы, ж.— ячменная солома. Ячніцу каровы добра ядуць. В. Старина. Ячнішча, i, н.—земля, бывшая под засевом ячменя. На ячнішчы жыта ня ўрадзіла. В. Старина. Янны, прм.—ячменный. Нарабіл! на ўсю зіму ячных круп. Сьпякл! сабе я ч нага хлеба В. Старина. Яшчарка, i, м.—1) ящерица (Lacerta)' У яшчаркі дык хвост сам атрастая, калі атарвуць яго. — 2) бойкая девочка с жывыми глазами. Ашчэ етаі яшчарк! ня хватала тут! В. Старина
Дадатковыя словы
ямчдйшы
3 👁