Краёвы слоўнік Чэрвеншчыны (1929). М. В. Шатэрнік

 ◀  / 330  ▶ 
Шнарыць 312 щ турхац ь Шнарыць, дзс.— шнырять. Чаго ты тут ш нарыш? В.Слопішча,Шацк.р. Шнураваць, дзс. — ходить взад и вперед. Чорт ведая, чаго шнуруя па хаця! В. Старина. Шну(ы)роўка, i, ж. — женская одежда без рукавов, вроде жилетки, корсет. Падыспад надзела шныроўку. В. Бор, Сьміл.р. Пашыла сабе новаю шнуроўку. В. Старина. Шныларыць, дзс. — искать. У сё шныпарыць у сваіх манатках. В. С/яарына. Шолудзь, я, л*—парш. Шолудзі ўспалі на яго. В. Старина. Шопа, ы, ж. — посудный шкафчик. Пасуду схавалі ў шопу. В. Старина. (Пр. Шафа). Шоргаць,-цца, дзс. (зак. шаргануць, -цца)— тереть,-ться. Ня шоргай ты нагамі. Спакойна сядзі, ня шоргайся. Ішоў ды шаргануўся аб маё плячо. В. Старина. Шорсткі, прм. — колючий. Шорсткі сівец, ік шчаціньня. В. Старина. Шпак, а, м. — скворец (Sturnus). Завёўся шпак у нашум садку. Шпаке прыляцелі. В. Старина. Шпаркі, прм. (пре. шпарка) — быстрый. Шпаркі конік яго. Ня йдзі етак шпарка, ато я й ня спраўляюся с табою. В. Старина. Шпарыць, дзс. — 1) быстро итти. Шпарыць, аж пыл толька курыць. В. Старина. — 2) быстро бросать что. Шпар дрова вот сюды. В. Слопішча, Шацк. р. Шпокаць, дзс. (зак. шпокнуць,)— 1) лопать, трескать. Камінке на лянпя шпокаюць ды шпокаюць. Шпокнула шклянка. — 2) бить по чему, чтобы получался звук, подобный хлопанью. Узёў яго харашэнька ды давай шпокаць. В. Старина. Шпонка, i, ж. — 1) гл. Шпуга. Дзьверы зрабіў на шпонках. С. Новасёлкі. Пух. р. — 2) запонка. Сарочку заплікнуў шпонкаю. В. Старина. Шпуга, i, ж, — планка, врезаемая в дверь для скрепления досок. Моцна пазаганёў шпугі ў дзьверы. В. Старина. Шпуля, i, ж. — катушка в самопрялке. Напрала дзьве шпулі за вечар. В. Старина. Щпурляць,-цца, дзс. (зак. шпурнуць,) — бросать,-ться чем. Ня шпурляй ты ў садок усякага паленьня! Хлопцы шпурляюцца грудкамі. Вісока шпурнуў камянь. В. Старина.. Шпшіька, i, ж. — шпилька. Купіла сабе шпыляк у галаву. В. Старина. Шпыляць, дзс. — хлестать. Шпыляя ды шпыляя яму цярэз галаву. В. Старина. Штанз, оў, мн, — штаны. Чуць штаноў ня згубіў сваіх уцянаючы. В. Старина. Штапаваць, дзс. — 1) делать шов швейной машиной. Нешта машина добра ня штапуя. — 2) руками делать шов, подобно швейной машине. Рукамі штапуя усяроўна, ік машынаю. В. Старина. Што-году, пре. — ежегодно. Штогоду мы тут накошваям вазоў пядь сена. В. Старина. Што-дзень, пре.—ежедневно. Штодзень лея дождж ды лея. В. Старина. Што-небудзь—что-нибудь. Купі ты там што-небудзь дзіцяці, цацку якую. В. Старина. Штроп, у, м. (польское sztrof) — часть, колено кадрили. Іграй трэйці штроп! В. Старина. Штука, i, ж. — кроме прямого значения, в переносном. Вот урэзаў ён штуку, дыкурэзаў! В. Старина. Штукар, а, м. — шутник, весельчак. Ну й штукар ён: ік прыложыць—усе й паедуць ат рогату! В. Старина. Шту(ы) рхаць, - цца, дзс. (зак. шту(ы)рхануць, штырыць) — толкать. Штурхая яго пад бок, каб маўчаў. Штырхая ў грудзі. Памалу ня щтырхайся надта! 1к штырхануў, дык i паляцеў потырч! Штырыў яго к чортавуй мацяры! Ета-ж ты міне штурхануў. В. Старина
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дыкўрэзаў, сіяарына
1 👁
 ◀  / 330  ▶