Ш атынка Шапран 309 Шапран, у, л. — шафран настоящий (Crocus sativus L). П ірагі сьпяклі c шапранам, дык яны пахнуць, жоўцінькія... B. Старына. Шаптн, a, м. — колдун, знахарь, пользующийся наговорами. Дзіця вазілі к шаптуну. В. Старына. Шаптуха, i, ж. — шептуха. Ш ап ту- І ха памагла ад грыжы. В. Ста-! рына. Шапяляць, дзс.— шепеляветь. Усе I малыя дзеці шапяляюць. В. Старына. Шар, а, м.— ряд, ш еренга. Усе ста- І лэ паставілі ў вадзін шар. В. Старына. Шараваркі, рак, ў«.—общественная повинность, преимущ. по постройке дорог, мостов. Усё сяло пагналі на ш араваркі строіць дорогу ў М арцыбуліш кі. В. Старына. Шараваць,-цца, дзс.— 1) тереть обо что. Н я шаруй нагамі па падлозя.— 2) чистить,-ться. Панясу на двор пяском шараваць пасуду. Л ёгка ш аруяцца гаршчок. В. Старына. Шарак, а, м.— 1) серый заяц. Сабакі выгнал! с кустоў шарака.— 2) серая шерстяная юбка домашнего изделия. Надзявай на картоплю шарак, ато холадна* В. Старына. Шарая гадзіна (полёнізм: szara godzina)— время после заката солнца до полной темноты. Ня ўсьпела ўдзень, дык у шараю гадзіну памыла лаўкі. В. Старына. Шдрпаць, дзс. (зак. шарпануць)— рвать, разрывать. Н я шарпай полк! на дробныя кавалачкі, ато маленькія анучкі будуць. За цьвіх ш арпануў рукавом. В. Старына. Шарун, а, м.—замерзший после оттаивания снег. Прайдзі па шаруну дык лапцей як! ня было! I В. Старына. Шаршатка, i, ж.—толстая игла для шитья кожи и проч. Шаршаткаю дык добра падшыў лапці. В. Раўнапольле, Сьміл. р. Шарэць, дзс. безас. — темнеть. Ужо начало шарэць. В. Слопішча, Шацк. р. Шаснастка, i, ж. (паж. шаснастачкаў — мера сыпучих тел = 24 кг. ржи, = */г осмины. У мех улезла тры шаснасткі жыта. Прадоў шаснастачку пшаніцы. В. Старына. Шастаць, дзс. (зак. шаснуцьу — трясти и шуметь чем в роде соломы. Нешта шастая ў саломя. Нешта шаснула ў жыця, аж я йспужоўся. В. Старына. Шасьцярык, а, м. — старинная монета, равная 6 грошам, 3 коп.; в настоящее вр. название редкое. Купіў цукерак на шасьцярык. В. Старына. Шатан, а, м. — сатана. Ня конь, а шатан нейкі: чуць ня разьнёс міне с калёсамі! В. Старына. Шатаньн#, я, н. зб. (лаянка) — так называют в бранном смысле парней, поздно шатающихся ночью. Вот дзе шатаньнё, етыя хлопцы — німа спакою на!х, цягаюцца па вуліцы аж да поўначы! В. Старына. Шаткаванка, i, ж. — шинкованная капуста. Удалася смашная шаткаванка. В. Старына. Шаткаваны, прм. — шинкованный. Пастав!лі на зіму сялядзёвачку шаткавана! капусты i сялядзёвачку палуяк. В. Старына. Шаткавацьу-цца, дзс. — шинковать, -ться. Шаткуям капусту. Добра шаткуяцца наша капуста. В. Ста рына. Шатраваны,/г/ш.—пеклеванный. Добра й шатразаная мука, ўсё лепяй, ік так, ці на зацірку, ц! на што... В. Старына. Шатраваць, дзс. — пеклевать. Павязу шатраваць ячмень на блінэ. В. Старына. Шатроўка, i, ж. — пеклеванная мука. Нарабілі мы шатроўк! пудоў з дзесяць. В. Старына. Шаты-латы, аў, мн. — насмешл. верхняя одежда. Схапіў шатылаты ды ходу! В. Забалоцьце, Сьміл. р. (Пр. Манаткі). Шатынка, І, ж.—сатин. Набрала сабе шатынкі на спадніцу. В. Старына
Дадатковыя словы
шапт>н, ігіш
3 👁