Цераз Ціхаця 299 Цераз, приим. з вікав. — через. Пяраскочыў цяраз плот. Š, Старика. Церазчдф, npc.—черезчур. Цярасчур выпіў, аж чуць вычухаў! В. Старика. Церазьсядзсльнік, а, м. — чересседельник. Цярасьсядзельнік аслаб, трэба падцягнуць. В. Старика. Цераяу i, ж.—работница по терке льна. Нанял! мы дзьве цяраі. Зарабіла сабе цяраю. В. Скриль, Пух. р. Ц£рла, а, к.—ставец для терки мака. Пабілася цёрла, мак тручы. В. Рудзекск, Сьміл. р. (Пр. Макац£рт). Цсрніца, ы, ж.—снаряд для терки льна. У вадну церніцу ўвесь лён пярацерла. В. Старика. Церці, дзс. — тереть. Зоўтра будам канопл! церці. В. Старика. Ц£рціся9 дзс.— 1) тереться. Ня спускай нізка снапоў, ато будуць церціся аб калёса. Лён сухі, дык добра трэцца.—2) пропадать, изводиться. У гаспадарца ўсё к чорту трэцца, прападая!—3) ничего не делая, ходить по соседям. Трэцца дзень пры дні па чужых людзях, а дома нічога ня робіць. Ведая толька церціся. В. Старика. Цсрці час,—зря, понапрасну терять время. Толька будзяш за ім час церці—i нічога ня зробіш. В. Старина. Цутачка, i, ж.—ласк. Ц£тка. Мая ты цётачка, мая ты залаценькая! В. Старика. Щткау i, ж.— 1) тетя. К нам приехала цётка. Пайду к цётца ў госьці.—2) обращение к старшей женщине. Цётка, пазычця скаравады! В. Старика. Ш*тчын, прм.—теткин. Завязала цётчыну хусту. В. Старина. Цсшчау ы ж.—теща. У цешчы пазычыў грошай. В. Старина. Ц!у злуч.—1) вопрос. ли. Ці ня бачыл! вы майго хлапца? Ці-ж—разве? Ш-ж, ты ня чуў, што я табе казоў? — 2) раздел. или. Ц! ты яму кажы, ц! сьцяне—дык усяроўна. В. Старика. Щгра, ы, ж. — тигр. Ён, ік тая цігра, кінуўся да яе. В. Старика. Цікава, пре.—удивительно, интересно. Цікава, што з етага ўсяго выйдзя! В. Старина. Цікавасьць, i, ж.— I) интерес. Аткуль у яго тая цікавасьць бярэцца да ўсяго?!—2) в см. кар. удивительно. Цікавасьць, што ціпер робіцца на сьвеця! В. Старика. Шкавпць, дзс. — 1) следить за чем с интересом. Цікуя, што-жз етага далям будзя.—2) подстрегать кого. Цікуя, куды яны пабягуць. В. Старика. Цікавіцца, дзс.—интересоваться. Ён усім цікавіцца, дзе што робіцца. В. Старика. Шкавы, прм. — 1) интересующийся чем. Які ён цікавы, усё хоча ведаць!—2) интересный. Цікавы іх быў суд! В. Старика. Ціп-ціп! викл.—выкрик для призыва курей. Курэй трэба паманіць у хату: ціп, ціп, ціц! В. Старика. Ціпср, цяпер, пре.—теперь. Калі ня ціпер, дык у чацьвер. Пригав. В. Старика. Цяпер ня маю часу. В. Вострава Сьміл. р. Ціперашні, прм.—теперешний. Дай мне ціперашняга малака. В. Старика. Ц/пка, i, ц/пачка, i, ж.—курочка. Ціпка мая, ціпачка! В. Старика. Ціскацца, дзс.—жать, толкать кого. Ня ціскайся ты тут! В. Старика. Ц/снуць, дзс.—жать. Бот цісьня нагу. В. Старика. Ціў! ъикл.—звукоподорожание пискивому щебету птенцов. Маленькія вярабейчыкі ціўкаюць: ціў, ціў!.. В. Старика. Ціўкала, а, к.—ребенок, издающий подражательные говору звуки. Ах ты маленькая шукала, ужо нешта гаворыш! В. Старика. Шукаць, дзс.—пискливо щебетать. Пыляняткі ўжо вывяліся ДЫ ціўкаюць. Вярабейчыкі ў гнязьдзе ціўкаюць. В. Старина. Шхацяу викл.—тише вы (ты). Ціхаця, дзеці! В. Старика
Дадатковыя словы
вйкл.—тише, прййм, ц^тачка, ціснуць, шўкаць
4 👁