Альбо 18 Аніяк Альбо, злуч—или. Рабі-ж ты як-небудзь: альбо так, альбо етак. В. Старина. Альховіна, ы,ж.—ольховое дерево. Кадоўочык зрабілі з альховіны. B. Забалоцьце, Сьміл. p, Альховы, прм.— ольховый. Пр. Алохавы, Алошневы. Чырвоны, ік коўш альховы. В. Старина. Ал/одзець, —вырасти, стать более развитым. Пабыў хлопяц у чужых, дык алюдзяў. В. Старина. Амарыканец, нца, л*.—американец; так называют и белорусса, побывавшего в Америке. Аўдоцьця вышла замуж за'марыканца. В. Старина. Амбон, у, Л*.—амвон. Поп кажа казаньня с'амбону. В. Старина. Амотнік, а, л.—небольшая пристройка около продольной стены риги, куда ссыпаются „амеці". Надуло ў ваметнік сьнегу. В. Крамяні, Яу*. р. Аміці, яй, мн.—мелкая мякина. Замяшай каровя амецяй. В. Турэц, Сьміл. р. Амш—аминь, конец. Тут табе й амін будзя. В. Старина. А мо*—а может быть. А мо' ета i проўда? В. Старина. Амшароша, ы, ж.—моховое болото. Сянакос няважны: адна амшар&на. В. Старина. Амягнуць, дзс,—сильно надоесть. Амягла мне ета язда. В. Ста' рина. Амяжыць,-цца, дзс.—утомить,-ться. Ганёў, ганёў, пакуль ня амяжыў. Амяжыўсі бегаючы. В. Крамяні, Пух. /?. Амяла, ы, лс.—мятлик луговой (Роа pratensis L). На маём сянакося нічога ня расьце, апроч амяли. В. Клятнову Пух. р. Амяленьне, я, я.—остатки льна с кострой, полученные при мятьи его. Амиляньням па'птыкалі хату на зіму. В. Старина. Анадоечы, прс.—гл. Надоечы. Анадоячы хадзіў у воласьць. В. Загай, Яух. р. Аноручак, чка, л*.—гд. Іморучак. Нагрэлі вады цэлы анорычак. В. Крамяні, Пух. у?. Ангельскі, я/ш.—английский. Хіба ангельскі брусок атточыць сякеру. В. СлопШчи, Шацк. р. Ангіл, а, ж, анёл, а, ж (яаж анклаву—ангел. Чалавек табе ня ангіл. Дзіця стройная, ік анёлак. В. Старина. Андаваць, дзс.—гл. Аддаваць. Нятрэ, было андаваць сваіх грошай. Пара суседу хлеб андаць. В. СлоniuiKUy Шацк. р. Андарак, а, м.—юбка. Набрала на'ндарак у палоскі. В. Старина. Пр. Арандак. Андр&доа, ы, ж.—гл. Адрона. Андрзика i, м.—божья коровка (насекомое — Coccinella). На руцэ сеў андрэйка. В. Старина. Андынара, ы, ж.—плата за батрацкую службу натурою. За панам у дварэ давалі андынару, а ціпер саўхозы сталі, дык даюць жалваньня. В. Старина. Андыхаць, дзс.—гл. Аддыхаць. кнёшузлуч.—ну да, а то как-же. Анёш як: я-ж так i зраблю. В. Старина. Анг— 1)употр. в качестве союза. Ані цыбулькі, ані ўкрышыць. Прык. В. Лешніца, Сьміл. p.—2) обозначает отрицание в существовании чего-либо. У хаця нічога ні~ ма, скаціна галодная, а ён ан і дбая. Пазычыў Атрахім у міне грашай i а н i г а д к i: забыўся, што трэба аддаць. Сталяр добра склеіў стол, што а н i з наку. В. Старина. Анізваньня, у сэнсе приел. — нисколько. Хлеба ня'сталося анізваньня. А н іў з ван ь н я ня баіцца цібе ніхто. В. Старина. * Анікога, анікагутка — совершенно никого. У хаця анікога, усе пашлі. Анікагутка ня было на дварэ. В. Старина. Аніўзнак, пре.—без всякого знака, незаметно. Урэзаў штуку й аніўзнак. В. Загай, Пух. р. Аніяк, пре.—никак. Аніяк ня падняць бярвіна. В. Старина. Аніякі, займ.—совершенно никакой. Аніякага гонару ў яго німа. В. Старина
Дадатковыя словы
аліодзець, амйляньням, амшарбша, амялй, анбр^чак, анбрычак, андрзйка, замарыканца, кадоўбчык, кнёш^злуч.—ну, нандарак, нясталося, паптыкалі, самбону, яіш, імбр^чак
8 👁