Ай 17 Алігант Ай, викл.—ой. 1) пры выражении испуга, боли. Ай ратуйця! Ай баліць!—2) при выражении брезгливости. Ай, ЯКІ гадкі хлапёц! Ай, кінь ты лепяй плявузгаць. В. Старина. Акал£чыць,1ща, дзс. (прм. акалечаны)—искалечить,-ться. Ня кідай бараны на дварэ; ашчэ скаціна акалечыцца. Акалечаная каніна ня гадзіцца ў работу. В. Старина. Акалот, у, л*.-~снопы ржи, вымолоченные посредством обивания,—идут на кули. Маю акалоту на кулё капы са тры. В. Старина. Акамянілы, прм. — окаменевший. Ляжыць акамянелы, ік памёршы. В. Старина. Акан/ца, ы, ж.—ставня. Раман парабіў вокна з аканіцамі. В. Старина. Акац/цца, дзс.—об'ягниться. Акацілася наша адна авечка. В. Стирина. г ■' Акаянны, прм. — окаянный. Пагадзі-ж ты, гад акаянны, акаянная твая сіла! В. Старина. Акзамент, у м.—экзамен. Акзамянт здоў за сельскаю школу, будзя падавацца ў сямілетку. В. Старина. Акіян, а, м.—океан. Аж дзіва, як ехалі праз акіян у Амэрыку, В. Старина. Акладня, i, ж.— отвал плуга. У плузі прашмаравалася акладня. В. Вострава, Сьміл. р. (Пр. Накладня). Акоп, у, м.—окоп. 3 месяц сядзеў у вакопах на вайне. В. Старина. Акорак, рка, м.—.пробка. Згубіўся з бутэлькі акорак В. Скриль, Пух.р. Акот, у, м.—волоски из колосков хлебных злаков. Набраласі за сарочку акоту. В. Кромяні, Пух.р. Акрявак, акр&ўка, ў.—обрезок лыка или материи. Дзед сгшёў нейкія лапці з акраўкаў. В. Старина. Акраз, npc. (літ. якраз)—как раз, в меру. Мне шавец пашыў акраз добрыя боты, В. Вострава, Сьміл. р. Акраец, акриица, м.~~краюха (хлеба). Падарылі старцу акраяц хлеба. В. Старина. Акрыўдзіць, дзс.—обидеть. Нихто ня хоча свайго брата акрыўдзіць, В. Старина. Акрыяць, дзс.—окрепнуть силами, воспрянуть духом. Акрьіёў посьля хваробы, дык ізноў за сваё. В. Старина. Акуляры, аў, мн.~- очки. Акул яры пачапіў на нос. Ходзіць, ік пан, у вакулярах. В. Старина. Акурат, прс.—кш раз. Чый ета конь? —акурат, ік наш. В. Старина. Акуратны, прм— 1) аккуратный в работе. Відацьгшто акуратная гаспадыня.—2) исполнительный. Акуратны чалавек: што -сказоў, то й зрабіў. В. Старина. Аксам/т, у, м.—бархат. Купіла аксаміту на'блямоўку. В. Старина. Акц&зьнік, а, м.—акцизный чиновник. Акцызьнік аштрапавоў Гіляра за гарэлку. В. Старина. Акдшкаць,-цца,дзс.—очистить,-ться. Троха акэшкаліся ад гразі. Акэшкала сенцы ат сьмецьця. В. Старина. Але, злуч.—да, но. Прыдзяш к нам? Але! Прыду, але каб дома былі. Але—паехаў на вапё. В. Старина. Алей, ю, ж.*—постное масло. Патпраўця капусту алеям. Каша з алеям. В. Старина. Алжавы, прм.—ольховый. Насек воз алехавых дроў. С. Дукора, Сьміл. р. Алешнік, у, ж.—ольховый лес. Поля стала зарастаць алешнікам, В. Старина. Алішневы, прм.—ольховый. Зрабіў алешнявы коўш. Высяк алешнявы кол. В. Турэц, Сьміл. р. Алушына, ы. ж. —ольховое дерево. Ета алешыца гадзіцца толька на дрова. В. Старина. Ал/ва, ы, ж.—масло. Трэба купіць aniвы на малатарню. В. Старина. Алігант, а, м.—франт, форсун. Ых, надзеўся Сідар у новая—алігант В. Старина
Дадатковыя словы
акаціцца, акрййца, ал^шына, аліва, наблямоўку, обягниться, стй
7 👁