Увазярэдзіць Угару Увазярэдзіць, дзс. (прм. увазярэ» джаныў) — навешать снопы в „азярод* Увазярэдзілі вазок ячменю. Наш авос увазярэджаны. B. Старына. Увал/цца, озс.— 1) ввалиться. Асьцярожна йдзі, ато ў яму ўвалісься.—2) напасть болезни, несчастью Увалілася ў сяло нейкая пошасьць. В. Старына. Увамнуць, дзс.— сожрать что-либо в роде блина, пирога. От дзе жлукта: аж тры скараводнікі ўвамнуў. Адзін усю сітніцу увамнуў. В. Старына. Уварвацца, дзс.—ворваться. ГГяные ік уварваліся ў хату, дык усб паламалі й пакрышылі. В. Старына. Уварт&воць, дзс.—устеречь. Ня ўвартавоў бн коняй на начлезя: усе пашлі был! ў шкоду. В. Старына. Уварыцца, дзс. — свариться. Мяса добра ўварылася. В. Старына. Уваччу, пре. — в глазах, перед глазами. Вот так уваччу бн i стаіць. В. Старына. Уведзяньн#, я, н. — прадзник 21 но-, ября. На ўвядзяньнб памерла наша маці. В. Старына. Уверадзщь, дзс. (прм. увярэджаны)— переутомить работою суставы в костях рук или позвоночник. Увярадзіла сярэдзіну жнучы. Увярэджаная рука, дык нельга нічога рабінь. В. Старына. Уввчара, пре. — вечером. Увечара прышоў дамоў. В. Старына. Увільнуць, дзс. — уклониться, избечь. Юрка хітры: не'к-жа ўвільнуў ат хурманкі, каб ня везьці салдзтаў у Рудзенск. В. Старына. Увіхацца, дзс. — старательно что делать. Паспадыня ўвіхаяцца каля печы. А ён увіхаяцца каля скварак. В. Старына. Уводзіны, ін, мн. — введение родильницы с ребенком в церковь и угощение по этому случаю. Майсеіха ў ету нядзельку будзя спраўляць уводзіны—назвала ўсіх сваіх кумоў. В. Старына. Уводзіць у еушы, — часто говорить, напоминать о чем кому. Нечага яму ўводзіць у вушы, што бн тут удзельнік. В. Старына. Увоіцка, i, ж. — продольный край берда, в который увивается, всаживается „трысьцё". Пяраламаласі ў бордзі ўвоінка. В. Kpaмяні, Пух. p. Уволю, npc. — вволю, досыта. Уволю наеўся. Уволю пагулёў. В. Старына. Увосень, пре. — осенью. Увосянь той плача, хто в ясною скача. Прык. С. Дукора, Сьміл. р. Увярнуцца, дзс.—обойтись без чьейлибо помощи. Увернамся й бяз цібе тут. В. Старына. Увяро(э)д, у, м. — переутомление суставов в кистях рук или позвоночника от работы. Лечат заговорами. „Лячу Тяцяня увярод, пабег ён у гарод, по роўнінькум полячку, на чырвонум конічку". 3 з агав ору. С. Навасёлкі, Пух. р. Нарвала травы ат увярэду. В. Старына. Угаворы, аў, мн.— убеждение, уговаривание. 1 ўгаворы яму ня памаглі — па-сваёму зрабіў. В. Старына. Угадзька, i, аг. — угадчик. Ну, угадзька, ад гад ай, што ў міне ў руцэ?! В. Старына. Угадніца, ы, ж. — гадалка, всегда верно угадывающая. Пайду да ўгадніцы, каб яна ад га дал а, хто ўкроў нашу карову. В. Старына. Угагць, дзс. — излечить. Бяда: ніяк ня ўгаіць мае болькі. В. Старына. Угаман/цца, дзс. — успокоиться. Малы ужо ўгаманіўся — сьпіць. В. Старына. Угаманщь, дзс. — уговорить. Чуць угаманілі яго, ато хацеў ужо біцца. В. Старына. Угарадзщь.-цца, дзс.—обнесть оградой, огородиться. Ціхон аполкамі ўгарадзіў гумно сваб. Нашы суседзі кругом угарадзіліся. В. Старына. Угару, угору, пре. — вверх. Шпурнуў камянь угару. Угору падымі галаву, дык убачыш. В. Старына
Дадатковыя словы
авбс, ббрдзі, нек, уваліцца, угаманіцца
11 👁