Траціна 279 Трымаць, Траціна, ы, ж.— треть надела земли. Яны сваю траціну ўжо падзялілі папалам. В. Старина. Трацшы, ін. мн. — поминовение и обед по покойнике через три дня со дня смерти. Ашчэ траціны ня'тышлі па дзіцяці, а яна пяе! В. Старина. Траціньнік, а, дс, —владелец третьей части надела земли. Сабраліся адны траціньнікі. В. Старина. Траціць, дзс.—потерять. Ён нязарабіў на етум, а траціў. В. Старина. Трацяк, й, м. — 1) бык трехлетнего возраста. ГІрадоў быка трацяка* — 2) третья часть. Сена парабіў на трацяк. В. Старина. Трацячка, i, ж. — телка трёхлетнего возраста. У пасагу дачцэ доў цялушачку трацячку. В. Старина. Трацячок, чка, м.— мм. ад Трацяк (1). Маю дзьве каровя й бычка трацячка. В. Старина. Трашчаць, дзс. — 1) трещать. Мароз аж трашчыць! — 2) громко и быстро говорить. Трашчыць на усю хату! В. Старина. Трашчотка, i, аг.—трещотка, болтун, говорун. Сьціхні ты, трашчотка праціўная! В. Старина. Тра/орадны, прм.— троюродный. Пагарэў у Турцы мой траюрадны брат. В. Старина. Траяк9 &, м. — давнишняя монета на БелоруссииўР/з коп. (3 гроша). Даўней, мой бсцька казоў, дык был! траяке. В. Старина. Тронкі, нак. мн. — оправа у ножа. У нажы касьцяныя тронкі. В. Старина. Троха, трохі, троху, пре. — немного. Троха намалаціў хлеба, а троха куплю, дык i будзя. Каб хаця трох! падрасьлі дзеці, дык лягчэй быяо-б. Троху грошай ё, а троху пазычу. В. Старина. Трошка, трошачка, пре. — немножко, немножечко. Шмат ня сып солі —трошка. Трошачка боляй падсаладзі ваду. В. Старина. Труданошка, i, ж. — кожаная сумка для денег. Згубіў сваю труданошку й рубля грошай. В. Каробавіш, Сьміл. р. Трумкаць, дзс. — бренчать струнами. Ня трумкай па струнах: ашчэ парвеш. В. Матарова, Съмы.р. Трумцсць, Трупцсць, дзс.— дребезжать. Гаршчок трумціць, мусіць нейдзя пабіты. В. Матароаа, Сьміл. р. Жбанок трошачка колаты, дык i трупціць. Гаршчок, мусіць, расколаты, абы трупціць. В. Старина. Труна, ы, ж. — гроб. Калі памылі нябошчыка, дык надзявайця ды кладзіця ў труну. В. Старина. (Пр. Дамавша). Трупсць, дзс. — издавать глухой звук (о гнилом дереве). Шула ў сярэдзіня трупіць. В. Старина. Тру хам, пре. - - трусцой. Паганяй каня трухам. В. Старина. Трухаць, дзс. — бежать трусцой. Хай конь трухая памаленьку. В. Старина. Трухлн9 прм. — гнилой и рассыпчатый. Трухлая гэта палена. В. Слопхшча, Шацк. р. Трухлявы, прм. — гниловатый. Рэцька нейкая трухлявая, дык ня мая смаку! В. Старина. Трушанка, i, ж. — корм коровам, состоящий из перекрошенных соломы и сена. Карова ня хоча есьці трушанкі, толька пад ногі раскідая. В. Старина. Трушком, пре. — мелкой рысцой. Дзе троха й трушком пад'едзя. В. Старина. Трывалы, прм. (пам. трываленькіў — выносливый. Яго конь добры, трывалы. Быў у міне трываленькі конік. В. Старина. Трывога, i, ж. — тревога. Паднялі на еяле трывогу. В. Старина. Трыгубіца, ы, ж. — сетка, для ловли рыбы Мацьвей налавіў у трыгубіцу рыбы. В. Турэц, Сьміл. р. Трымаць,-цца, дзс. — держать,-ться. На, трымай мех. Трымайся, каб ня паваліцца. Тримаць руку, — держать чью-либо сторону, Усе сьведкі трымалі яго руку, дык i высудзіў. В. Старина
Дадатковыя словы
белоруссии^р/з, белоруссииўріз, нятышлі, падедзя, траіорадны
2 👁