Торгаць 278 Траха Торгаць, дзс. (аднакр. таргануць)— дергать (о боли). Нарывая паляц, дык аж торгая. Аж у руку тарганула! В. Старина. Торкаць, дзс, (аднакр. таркануць) — торкать. Ня торкай ты мне ў руку! Ета ён таркануў. В. Старина. Торп, у, м. — торф. У хлеў навазілі торпу вазоў з дзесяць, каб гною было боляй. В. Старина. Тоскаць,-цца, дзс. — толкать,-ться. Ня тоскай ты стала, ато нельга роўна пісаць. Вот якоя дзіцянё, круціццатут,тоскаяцца!.. В. Старына. Тоўсты, прм. — толстой. Баба тоўстая, ік ступа. В. Старина. Тоўхала, а, аг, — тот, который толкается. Тоўхала еты дурны тольк! ведая тоўхацца! В. Старина. Тоўхаць,-цца, дзс. {аднакр, таўхануць)—толкать,-ться. Тоўхая яго пад бок. Тоўхаяцца нагамі ў жывот. Глядзі, ато самому ік таўхану, дык i здохняш тут! В. Старина, Точка, i, ж. — 1) веха, как знак для запрещения в пользовании пастбищем, дорогою, тропинкою. Цімох на канюшынішчы забіў точку. Трэба точку забіць, каб ня езьдзілі сюдэю. В. Старина. Тпруцькі, пре. (дзіцячае) — в путь. Пойдам с хлопчыкам тпруцькі. В. Старина. Трайня, 1, ж. — балочка в крестьянской телеге, соединяющая переднюю и заднюю оси. Прысадзіў трайню ў калёса. В. Старина. Тращь, дзс.—пахать в третий раз. Паеду траіць на картоплю. В. Старина. Трактаваць, дзс.— угощать. Давай трактаваць госьця яешняю да гарэлкаю. В. Старина. Траляваць, дзс. — вывозить бревна и др. материал из лесу на ближайшую станцию, временно в ближайшую деревню или на край леса. Мужчыкы паехалі траляваць бярвеньня. — 2) топтать посевы, ходя по длине полос. Скрозь с канём па загонах i тралюя! В. Старина. Трама, ы, ж. — балка в избе. Прутке ўваткнула пад траму. В. Старина. Трамбаваць, дзс,— убивать, уколачивать землю, камень в мостовой и проч. Мікіта трамбуя свой ток. В. Старина. Трамцець, дзс. — гл. Трымцець. Маладзіца аж трамціць, так баіццы. В. Крамяні, Пух. р. Трапаць, йзс. (/г/ш.трэпаны) — 1) трепать лён. Нашы бабы трэплюць лён. Нашто-ж ты памяшоў трепаны й ня трэпаны лён? — 2) быстро итти. Трэпля, аж пыл курыць! — 3) болтать вздор. Слухай ты, што ён трэпля языком! В. Старина. Трапінець, дзс. — безуметь. Трапеняя, заліўшы вочы гарэлкаю! В. Старина. Трапкач, й, м. — полотенце с длинными махрами. Падай трапкач уцерціся. В. Старина. Трапло, й, н.— трепало (для льна) Надта вострая трапло, аж лён сячэ. В. Старина. Трапляцца, дзс. (зак. трапіцца) — 1) нечаянно встречаться. Едам мы— аж на дарозя трапляяцца нам нейкі нязнакомы чалавек.—2) попадаться. Трапляецца табе, чалавеча, чуць ня дарэмны конь! Каб дзе трапілася купіць дзяшавейшага бярвеньня.*— 3) в безличном знач. случаться. 3 ім трапілася бяда. В. Старина. Трапляць, дзс. (зам. трапіць)— попадать. Трапляяця вы ка мне кажды раз, ік мне ўсё некалі. Трапіў грудкаю ў самая вока. В. Старина. Трасца, ы, ж. — 1) лихорадка. Трасца яго схваціла ўжо.— 2) ничего,— как обозначение отсутствия. Трасца ў яго якая ё, а ня грошы. Трасцу табе дам! — 3) неведомая сила. А трасца яго ведая, дзе ён дзеўся, еты тапор! В. Старина. Трасянка, i, ж. — гл. Трзшіанка. Укінаў каровам трасянкі. В. Старина. Траха, пре. Чуть Tpaxa ня ўся мука ў нас вышла. В. Старина
Дадатковыя словы
ігіш
6 👁