Сьлепет 272 Сыіеліць папала! Сьляпандзяка ты, ты-ж прыгледзься лепяй, што ты poбіш! В. Старина, Сьлепет, у, м.— ветренница тенистая (Anemone nemorosa L.). Каровы пашлі на сьлепят. В, Запяриньне, Пух, р. Сьлгва, ы, ж. — слива (Prunus domestica L.). Урадзілі сяголята вішні й сьлівы. В. Старина. Сьліза, ьі, ж.—слеза. Маці памерла, a ў яго й сьліза ня капнула. В. Старина. Сьл/зка, npc.—скользко.—На дварэ сьлізка — раза ca два паваліўся йдучы. В. Старина. Сьлізорык, а, м. (польск. scyzoryk)— перочинный ножик. Згубіў я свой сьлізорык, што быў з двума зялязкамі. В. Старина. Сьлша, ы, ж, — слюна. У яго аж сыііна з рота цячэ. В. Старина. Сьлшіць, дзс.— 1) смачивать что слюной. Ня сьлінь ты ніткі.— 2) плакаться. Чаго ты сьлініш вельма, сьціхні! В, Старина. Сьліхота, ы, ж. — снег с дождем, слякоть. Сьліхота на дваре, аж ня'хвота йс хаты вылазіць. С. Амельна, Пух. р, Сьлюз, у, м. — гнойная жидкость, в которой половина воды. Слюз пашоў ic скулы. В. Старина. Сьляпак, а, м.—слепец. Аксеня ўзяла к сабе нейкага сьляпака ў прымы. В. Старина. Сьляпец, пца, м.—игра в жмурки. Давайця будзям гуляць у сьляпца. С. Амельна. Сьлясак, й, м.—особый крючок для забрасывания щеколды, вбиваемый в косяк. Сьлясак выкінаўся йз вушака,—нельга дзьвярэй зашчапіць. В. Старина. Сьметнік, а, м.— 1) навозная куча. Занясі еты друз на сьметнік. В. Старина.—2) воробей. Сьметнік зрабіў гняздо пат хлявом. В. С криль, Пух. р. Сьмецьце, я, н.—сор. У хаця чоршта сьмецьця. В. Старина. Сьмешкі, шак, мн. — шутки, смех в беседе. Яму ўсё сьмешкі, што ні скажы. Вот нашоў сьмешкі! Старина. Сьмеш на, пре. — смешно. Сьмешна ён не'к гаворыць: ды-ды-ды... В. Старина. Сьмягнуць, дзс. — гл. Смагнуць. Сьмягня дзіцянё. В. Старина. Сьмялець, дзс.—становиться смелее. Цыган, як галея, дык сьмялея. Прик. X. Самін, Пух. р. Сьмярдзець, дзс.—смердеть, вонять. У яго йз рота сьмярдзіць. В. Старина. Сьмярдзюка, i, ж.—бран. вонючка. Сьмярдзюка ты, убірайся ат'етуль! В. Старина. Сьмярдзючы, прм. — вонючий, зловонный. Якая-ж твая болька сьмярдзючая! Падла ты сьмярдзючая! В. Старина. Сьмярканьне, я, н. — сумерки. На сьмярканьні прышлі дамоў.5. Старина. Сьмяркацца, дзс. безае.—смеркаться. Пачало ўжо сьмяркацца. В. Старина. Сьмяротны, прм. — смертный, относящийся к смерти. Сьмяротная сарочка. В. Старина. Сьмяртэльны, прм. — смертельный, Ета-ж сьмяртэльны грэх! В. Старина. Сънед, а, м.—отверстие для дверки в улье-колоде. Сяголята пчолы толькі па сьнед зацягнулі. В. Лядцо, Пух. р. Сьнеданьне, сьняданьне, я, н. — завтрак. На сьнеданьне будуць блінэ. Просім к нам на сьняданьне. В. Старина. Сьнідаць, дзс. — завтракать. Пара ўжо сьнедаць. Ня сьнедаўшы пашоу на работу. В. Старина. Сьнежка, i, ж.—снежок—ком снега. Хлапцэ б'юцца сьнежкамі. В. Старина. Сьнежкі, жак, мн. — игра в снежки. Хадзім гуляць у сьнежкі. В. Старина. Сьнягур, а, м.—снегирь. Злавіў сьнягура ў гумне. В. Старина. Сьп£ка, и ж.—зной. У самаю сьпёку вышлі на поля. В. Старина. Сьпіліць, дзс,— держать до полного созревания. Даволяй ужо сьпеліць еты ячмень, трэба жаць, ато зараз будзя сыпацца. В. Старина
Дадатковыя словы
атетуль, бюцца, нек, няхвота
5 👁