Краёвы слоўнік Чэрвеншчыны (1929). М. В. Шатэрнік

 ◀  / 330  ▶ 
Сцухмоліць 270 Сцухмоліць, дзс. — извести все мы-! ло. Сцухмоліў усё мыла. В. Старыка. Сшаткаваць, дзс. — Нашинковать. Сшаткавала троха капусты.В.Старына. Сшумаваць, дзс. — снять пену с вареного в горшке. Сшумуй там у гаршку, ато кіпіць даўно. В. Старина. Сыйцг, дзс. — 1) сойти в сторону, покинуть место. Лепяй сыйці куды с хаты, каб ня чуць I ня бачыць етаі грызьні.—2) уклониться, соскочить. Пас сышоў с кола.—3) сойти, истечь определенному времени. Сышоў тэрмін на арэнду. В. Старина. Сыйціся, дзс. — 1) встретиться. На дарозе сышліся. — 2) слюбиться. Агапон сышоўся з Ганнаю да пажаніліся. — 3) сжаться. Сукно сышлося: павузела на цэлаю чвэртку. В. Старина. Сыйцгся на цану— сойтись в цене. Калі сойдамся на цану, дык куплю. Ня сыйціся з ім на цану: вельма ён дарагі. В. Старина. Сыкаць, дзс. — І) произносить протяжно звук „с\ Сыкая, 1к гадзюка.—2) в перен. см. ворчать, негодовать. Сыкая на бацьку — вот сынок! В. Старина. Сынажаць, i, ж. (нам. сынажатка)—сенокосный луг. Скасіў ужо дзьве сынажаці. Урадлівая ета наша сынажатка. В. Старина. Сынулька, i, сынуля, i, м.—сыночек. Паслухай -жа, сынулька, свае маткі! Я свайму сынулі куплю гасьцінца. В. Старина. Сырабойня, i, ж. — гумно (ток) в имении, совхозе. Цэлаю сырабойню завалілі адным жытам. В. Старина. Сырадой, ю, м. — парное молоко. Наш хворы, ік стоў піць сырадой, дык і паправіўся. В. Старина. Сыракваш,у, м., сырокваш, у, м.— простокваша. Выяў жбанок сыраквашу. Наліла міску сыроквашу. В. Старина. Сыровадка, i, ж.—сыворотка. Напіся сыровадкі, В. Старит. Сьвет! Сыромятны, прм.— сделанный из сыромяти. Надзень каню сырымятнаю вобрыць. В. Старина. Сырыца, ы, ж.—сыромять. Павадок зрабіў ic сырыцы. В. Старина. Сыскацца, дзс. — возвратиться домой после довольно продолжительной отлучки. Наш Алокса ў ету нядзельку сыскоўся ic службы дамоў. Бацька сыскоўся із заработан. В. Старина. Сыскаць, дзс. — взыскать. Ня сыскаць с Пятрыка сваіх грошай. Пайду, сышчу свайго рубля. што зарабіў. В. Старина. Сысун, й, м. (пам. сысунок)— сосун. Сысун ат мае кабылы,!к лялька! Прадоў сысунка. В. Старит. Сыто, &, ж. — заслащенная медом или сахаром вода. Куцьцю будам есьці с сытою. В. Старит. Сыты, прм. (прм. сыценькі)—1) сытый. Сыты галоднаму ня спагадая. Прик. В. Старина. На чужую работу глядзеўшы—сыты ня будзящ. Прик. С. Назасёлкі, Пух. р.—2) жирный, упитанный. Сыты кабан. Сыцянькая парасётка. В. Старина. Сыцщь, дзс. — жиреть. Слаба сыцея наш парасюк. В., Старина. Сыць, ці ж.—- упитанность. Сьвіньня ня бярэ нешта сыці. В. Старина. Сьведка i. ж. — свидетель. Вазьму цібе за сьведку на суд. В. Старина. Сьвентаянскае зельля, — зверобой обыкновенный (Hypericum perforatum L.). Нарвалі сьвяньціць сьвянтаянскага зельля, C. Haeaсёлкі, Пух. p. Сьвірдзел, дла, м. (пам. сьвярдзулак) — бурав. Сьвердзял ступіўся— цяжка ім круціць. Сьвярдзёлкам пракруціў дзірку. В. Старина. Сьвесьць, i, ж. — свояченица. Дастоў заводных сьвіньней ат сьвесьці. В. Старина (Пр. Швагерка). Сьвет, y, м.— 1) мир, вселенная. Сьвет вялік, ды некуды дзецца. Прик. В. Старина.—2) свет
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

албкса
2 👁
 ◀  / 330  ▶