Сука(й)ла 268 Сусед передняя ось отделяется от телеги, а „сука" накладывается на эту ось. Трэба зрабіць суку ехаць па жэрдзя. В. Bocmpaea, Сьміл. р. (Пр. Вузгалаўе). Сука(й)ла, а, сукальле, я, «.—приспособление для навивания „цэвак". Сукала можна вынясьці с хаты: цэвак боляй ня трэба сукаць. В. Mamapoea, Сьміл. р. Тата зрабіў новая сукайла—цяпер добра будзя цэўкі сукаць. В. Bocmpaea, Сьміл. р. Ня круці етак моцна сукальля, ато цэўка скіняцца. В. Старина. Сукацца, дзс. — 1) ссучиваться. Добра сучацца ніткі. — 2) приставать к кому с целью побить. 1 давай сукацца да яго... В. Старина. Сукман, А, м. — одежда из сукна (презр.). Надзявай во хоць еты сукман. В. Старина. Сукнгца, ы, ж.— материя из чистого сукна. Мая жакетка с аднае сукніны. В. Старина. Суконка, i, ж.—онуча из шерстяной материи. Суконкам! па'бкручваў ногі, каб цяплей было. В. Старина. Суконны, прм.—шерстяной. Пашыла сабе суконны андарак. Суконныя ніткі. В. Старина. Сукравіца, ы, ж.—сукровица. Ік доў, дык аж сукравіца пацякла! В. Старина. Сумата, ы, ж, сумаценьне, я, я.— удивительность. Сумата з ім ды й годзя: што ўздумая, то й робіць! Сумаценьня, што робіцца на дварэ! В. Старина. Сумна, пре. — печально. АЯс сумна слухаць, ік станя расказваць. В. Старина. Сун(м)астка9 i, ж. — палочка для поддержания „набілак." Вышай падвяжы сунасткі. В. Старина. Заткні ў набілкі сумасткі. В. Бор, СьміЛ' р. Сунімаць,-цца, дзс. (зак. суняць, -цца)—1) унимать говорящего. Суніміця вы дзіця, хай ня крычыць. — 2) останавливать,-ться. Суніміця малатарню. Суніміся, ня едзь, пагаворым троха. Нехта сунёўся каля нашых варот. В. Старина. Сунщы,-нщ, мн. — ягода земляника лесная (Fragaria vesca L.). Хадзём у суніцы. В. Старина. (Пр. Паз£мкі). Супакой, ю, м.—спокойствие. За дурною галавою ды нагам німа супакою. Прик. В. Раунапольле, Сьміл. р. Супоня, i, ж. (пая. супонька)—ремешок или веревочка для связывания клешней хомута. Парвалася супоня ў хамуце. В. Mamapoea, Сьміл. р. Кароткая супонька—ня зьвязаць добра хамута. В. Старина. Супор, у, м.—нервное расстройство, причиной которого является, по мнению крестьян, спор с кем-н. Лечат заговорами. „А на том прыстоля дзьве панны сядзяць І нічога ня парабляюць, Толька ў Мацьвея супор вымаўляюць* 3 загаеору. С. Наеасёлкі, Пух. р. Супуціцца, дзс.—притти в тупик. 1к папытал! яго, дык ён быў атразу супуціўся 1 ня ведаў, што казаць. В. Старина. Супярачаць, дзс. — противоречить. Як ты любіш супярачаць другім! В. Крамяні, Пух. р. Супярэчаньне, я, л.—противоречие. Ня паможа тут ніякая супярэчаньня. В. Крамяні, Пух. р. Суравежка, i, ж.—гриб сыроежка. Цэлы кошык назьбіроў суравежак. В. Старина. Суравы, суровы, прм.—серый, не выбеленный (холст, нитки). Надзежнік зрабіла с суровага палатна. На мех добра й суравыя н!ткі. В. Старина. Сурма, ы, ж.—духовая труба-сурна. Чаго ты надзьмуўся, як сурма? В. Крамяні, Пух. р. Сурмгла, ы, м.—толстяк. Вот еты Апанас сурміла, дык сурміла! В. Бор., Сьміл. р. Сусед, а, м.—сосед. Усе суседзі ўжо паўставалі. Ня хачу я такога су« седа й знаць! В. Старина
Дадатковыя словы
пабкручваў
4 👁