Страйк! 267 Сука Стромкі, прм. — высокий, как-бы стремящийся в высь. Стромкая крыша. Стромкі воз наклалі. В. Старина. Строп, а, м.—самый верх кровли. Сьцірту наклалі аж пад самы строп. В. Старина. Струга, i, ж.—рукав реки. У гэтым годзя стругі папярасыхалі. С. Амельна, Пух. р. Струмант, у, м.—инструмент. Прышоў на работу, а струманту забылся. В. Старина. Стручча, а9 н. зб.— стручья. У гарося парасло вялікая стручча. В. Старина. Стрыгаваць, дзс. {полъск. fastrygować)— примётывать. Стрыгуя п адкладку к катанца, В. Старина.. Стрыгчы,-чыся, дзс. — стричь,-чься. Будаім стрыгчы авечак. Пайду стрыгчыся. В. Старина. Стрыжань, жня, м.—сердцевина дерева. Во ета дык бярвеньня—адзін стрыжань! В. Старина. Стр«маць,-цца,йзс.—удержать,-ться. Ня стрымаць каня. Ия стрымацца ат сьмеху. В. Старина. Стрыножыць, дзс. (прм. стрыножаны)—стреножить. Стрыножыў каня, мо* лепяй будзя хадзіць. Кабыла ходзіць стрыножаная. В. Старина. Стрыхмус, а, м. — приспособление для проведения параллельной линии при столярной работе— ресмус. Стрыхмусам атрысавоў, пакуль згабляваць. В. Старина. Стрыхоўка, i9 ж. — страховой платёж. Нам пара ужо стрыхоўку плаціць. В. Старина. Строчка, i, ж. — гл. Пггрмчка. Доў яму стрычку ў лоб. Стрычкамі б'ецца. В. Старина. Стрелка, i, ж.— 1) льдяная сосулька. На страхах панамярзалі стрэлкі. С. Дукора, Сьміл. р. —2) ствол луковицы, на котором бывают семена. Цыбуля наша прапала: уся пашла ў стрзлкі. В. Старина. Стрэмка, i, ж.—заноза. Стрэмку загноў пад ногаць. В. Старина. Стрэнчыць, дзс. (полъск. stгуczyć)— угождать капризам. А яна яму ня ведая, як стрэнчыць! В. Старина. Стрэча, ы, ж. — встреча. С першаі стрэчы ды нядобрыя рэчы. Прик. В. Старина. Стрэчны, прм.— встречный. 1 стрэчны, i папярэчны— усякі яе зачэпіць. В. Старина. Студзщь, дзс. — 1) охлаждать что дуновением. Студзі крупнік ды еж. — 2) угождать капризам. Студзіць яму, ік ліхой скуле! В. Старина. Студня, i, ж.—колодезь. Схадзі да студні, прынясі сьвежаі вады. В. Матарова, Сьміл. р. Стужа, ы, - ж. — стужа. На дварэ стужа, проста ня вытрымаць! У стужу яго кідая. В. Старина. Стузаць, дзс.—издергать. 1к хваціў з£грудкі, дык чыста стузаў старога! В. Старина. Стукат, у, м.—стук. Нарабілі поўну хату стукату. В. Старина. Ступка, i, ж. (пам. ступачка)— 1) маленькая деревянная ступа для насыпания соли. Пазычыла ступку солі.— 2) чашечка из простой глины. Малако дзіцяці будзя ў ступиа. Узёў с сабою ступачку масла. В. Старина. Стухнуць, дзс. — сопреть. Стухла жыта ў кадушца. В. Старина. Стэрва, сьцорва, ы, ж. (лаянка)— стерва. Стэрва ета ляжыць, ня хоча рабіць! Сьцерва ты старая! В. Старина. Сувой, ю, м. — сверток, свиток, трубка домашнего холста. Дастань с кубла сувой атрэзаць на штанэ. В. Старина. Суганькі, аў, мн. — место, где сходятся *гоні". На суганьках паскідоў мишке. В. Старина. Судар, у, м. — судорога. Судар узёў нагу. В. Старина. Судзщь, дзс,—судить. За самагонку ціпер строга судзяць. Другіх ня судз!, а на сябе паглядзі. Прик. В. Дайнава9 Пух. р. Сука, i, ж.—1) сука. Сука прывяла шчанят,—2) в бранном смысле. Слухай, што ета сука табе будзя брахаць!—3) приспособление для кладки длинных бревен, когда