Спаласкаць 262 Спорыцца Спаласкаць, дзс. (зак. спаласнуцьЛ — 1) смыть. Чыста ўсё сена спаласкала дажджом. — 2) выполоскать. Спаласьні міску.—3) свалить, ссечь. За Смолянкаю спаласкалі ўвесь лес — 4) в бранном см. Каб твая маць спаласкала! Хай твая маць спалошча! В. Старина. Спалох, у, м.—испуг.Ат спалоху трэба дзіця лячыць. В. Старика. Спалохацца, дзс.—испугаться (внезапно). Дзіця спалохалася сабакі. В. Старина. Спвмкі, пре.—из памяти. Мне й спамкі ета сышло! В. Старина. Спанараўны, прм. — приходящийся по нраву, по вкусу. Што табе спанараўна, то й бяры. Яму спанараўна вэнь тая дзеўка/?. Старика. Спапялець, дзс. — превратиться в пепел, в прах. У сё згарэла, спапялела, i галавешачкі ня'сталося. Каб яно спал я л ел а тако я гразкая балота! В. Старина. Спарадкаваць, дзс. (прм. спарадкаваны) — привести в порядок, упорядочить. У таку трэба снапэ спарадкаваць, ато й павярнуцца німа дзе. Ну, сена наша спарадкавана, ціпер спакайней будзя. В. Старина. Спарадку, пре. —по порядку. Спарадку капай гной, а ня то што па ўсяму хляву. В. Старина. Спарахнець, дзс. — обратиться в прах, сгнить. Чыста ўсе падрубы спарахнелі ў стопца. В. Старина. С парней, пре. — спорнее. Спарней работа пашла, ік падрос сын. В. Старина. Спарыжаваць, дзс. (прм. спарыжованы, (польск. sparaIiźować).— хватить параличем. Спарыжавала яму руку. У Мікіты спарыжованы ўвесь левы бок. В. Старина. Спаркш, а, м. (пам. спаршиык)— двойные плоды (колосья ржи, жолуди, огурцы, яблоки и др.). Знашоў вялікі спарыш арэхаў. Часам i ў жыця бываюць спарышэ. В. Старина. Спас, а, м. — праздник 6 августа. На спаса будам сьвяньціць яблыкі. В. Старина. Спосеньне, я, н.—спасение. Ня думайся, за ета сп&сякьня ня палучыш. В. Старина. Спаскудзіць, дзс. — испортить рабо2 f. Ня зрабіў, а спаскудзіў. В. тарина. Спасоб'е, я, н.—пособие. Яе мужык на вайне, дык даюць спасобя. В. Старина. Спасьціць, дзс. (прм. спашчаны)— потравить. Нехта ўночы спасьціў нашу віку на клінку. На етум кавалку мала чаго й набяром канюшыны—ведама, спашчаная. В. Старина. Спатайка, пре.—тайком. Спатайка выскачыў з-за вугла. В. Старина. Спаткі, спатачкі (дзіцяч.)—означачает приглашение спать. Хадзі, Сьцёпка, спаткі! Хлопчык хоча спатачкі. В. Старина. Спачатку, пре.—сначала. Спачатку змалацілі пшаніцу, а патом ячмень. В. Старина. Сплужыць, дзс. — соединить в упряжку лошадей двух хозяев для пахоты. Іван с Андрэям сплужылі коняй араць канюшынішча. С. Навасёлкі, Пух. р. Спод, у, м.—низ. У кадушца на самум сподзя горшая мука. В. Старина. Сподак, дка, м —блюдечко. На сподак палажыла масла. 1с сподка п'е чай. В. Старина. Сподні, прм.—нижний. Даставай сподні мяшок. Надзень сподняю сарочку. В. Старина. Спопараску, пре. — впопыхах. Спопараску ік ляцеў—дык проста аж у канаву! В. Старина. Спорны, прм.—1) спорый. Спорный дожджык прайшоў. Спорная работа.— 2) спорный. Спорная іх дзела, трудна яго й разабраць. В. Старина. Спорыцца, дзс.—спорить. Шма чаго з ім спорыцца: хай будзя так, як ён хоча. В. Старина