Краёвы слоўнік Чэрвеншчыны (1929). М. В. Шатэрнік

 ◀  / 330  ▶ 
Смаркачка 260 С оладзь Смаркачка, i, ж,—малолетняя девочка. Ты ашчэ смаркачка: етаі работы ня панімаяш. В. Старика. Смаркача, оў, мн.—сопли. Падатры ты свае смаркачэ. В. Старина. (Пр. Смэркі). Смаршчок, шчка, м.—гриб сморчек. Смаршчкоў са тры паднёў. В. Старина. Смач(ш)на, пре.—вкусно. Хочаш смашна есьці, дык на печы ня сядзі. В. Старина. Смач(ш)ны (скар. смачану, прм.— вкусный. Смачны праснык. В. Вострава, Сьміл. р. Чоран мак, да смачан. Прык. X. Самін, Пух.р. Смашны хлеб. В. Старина. Смокалкі, лак, мн. {дзіцяч.)—льнянка обыкнов. (Unaria vulgaris Mill). В. Капейна, Сьміл. р. Смолка, i, ж.— 1) нежная смола из молоденьких сосновых шишечек; народной медициной рекомендуется от чахотки. Яму ат сухот нараілі піць смолку ic шышачак.—2) молочный сок у коровы перед теленьем. Карова зараз ацеліцца: у цыцках ё ўжо смолка. В. Старина. Смолны, прм.— пропитанный смолой. Падлажы смолны корч. В. Старина. Смоль, i, ж. зб.—короткие смольные поленца дров для „комінка". На тыдзянь насеклі смол!. В. Старина. Сморгаць, дзс. (аднакр. Смаргануць)—дергать за веревку, шнур и т. под. Ня сморгай ты за вяроўку, ато нельга завязаць. hc смаргануў раз, дык вузял i разьвязоўся. В. Старина. Смоўж, смаўжи, м.—улитка (Limax). Смоўж ізьзеў увесь корань у грыбя. В. Старина. Смочка, i, ж.—осока болотная (Carex acutiformis Ehrh.). О, каровы цягаюць смочку! С. Навасёлкі, Пух. р. Смуга, i, ж.—1) муть. На вокнах ему га.—2) копоть на чубуке от табака.!к курыш, дык смуга на сэрца падая. В. Старина. Смурод, у,м.—вонючий, зловонный запах. У хаця смурод, аж нос верня.— 2) бранное: тот, кто портит воздух; паршивец. Смурод ты, пашоў вон атсюль! В. Старина. Смуродзіна, ы, ж.—смородина чорная (Ribes nigrum L.). В. Старина. Смуродзіць, дзс.— портить воздух. Ня смуродзь ты, чаго ты ўбіўся сюды! В. Старина. Смутны, прм.— печальный, невеселый. Смутны ён ходзіць: баіцца суда. В. Старина. Смуцщца, дзс. — печалиться. Чаго там ужо вельма смуціцца—заета ня павесяць! В. Старина. Смык, а, м.— 1) смычок. 1з-за вуха рэжа смыкам.—2) худой. Вырабіўся хлопяц у смык. Куды еты смык варт?! В. Старина. Смыльнуць, дзс.—-треснуть по затылку. Ня лезь, гавару, бо як смыльну!.. В. Скриль, Пух. р. Смэркаць,-цца, дзс.—сморкать,-ться. Ня смэркайся на падлогу. В. Старина. Смзркі, аў, мн.— сопли. У цібе із носа смэркі цякуць. В. Старина. Снавалкі, лак, мн., снавольніцы, ніц, мн., сноўніцы, ніц, мн.—гл. Асноўніцы. Трэба прыбіць с навалю ды снаваць кросна. В. Матарова, Сьміл. р. Прыбілі к сьцяне снавальніцы кросна снаваць. В. Бор. Сьміл. р. Схадзі, дачушка, аснуй кросна, ато людз! атарвуць к сьвяту сноўніцы. В. Харавічы, Сьміл. р. Снасьць, i, ж.—различные земледельческие орудия и хозяйственные принадлежности.!к па снасьц! йдзе—дык i работа спорна. Прык. В. Старина. Снудацца, дзс.—сновать, таскаться без дела. Як трохі захварэя, дык i пачне снудаццы. Снудаяццы цэлы дзень, нічога ня робіць. В. Крамяні, Пух.р. Сокат, у, м.—крик курицы. Куры ў хляве нарабілі сокату: мусіць іх там сабака душыць. В. Старина. Соладзь, i, ж. — сладость. Соладзь, аж нельга есьці. В. Старина
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

смаўжй
16 👁
 ◀  / 330  ▶