Адрабляць 14 Адсыпка работаю. Трэба Вінцэсю атрабіць за каня. В. Старына. Адрабляць-мя, дзс. (зак. адраб/ць -мя)—отрабатывать за долг. Kaлі ня хочаш аддаць-мя, дык трэба адрабіць-мя, В. Смалярия, ІЛацк. p. Адработ, y, м. (мн. адработкі)— плата работаю за долг. Пазычылі хлеба на'тработ. В. Старына. Адрагатаць, дзс.—много посмеяться. Ну й атрагаталі-ж дзеўкі з Апанаса! В. Старына. Адразаць, дзс. (зак. адрззацьу— отрезать. Адрэж хлеба. В. Слопішяа, Шацк. р. Адразу, пре.—сразу. Атразу работа пашла, ік па маслу. В. Слшрына. Адраіць, дзс.—отсоветовать. Хацеў нажыць сабе ету кароўку, але людзі атраілі. В. Старына. Адратаваць, дзс.—спасти. Быў захлынуўся ў вадзе, дык чуць атратавалі. В. Старына. Адрываць,-цца, дзс. (зак. адарваць, -цца)— отрывать,-ться. Атрэж етыя канцэ, ато ўсяроўна будуць атрываццы. Ад біла атарваласі калыбель. В. Крамяні, Пух. р. Адрона, андрдша, ы, ж.—холодная постройка для складывания сена и соломы. Цзлую адрыну наклалі канюшыны. В. Старына. Прынёс із андрыны сена. Згарэла андрына с сенам 1 снапамі. В. Раўнапольле, Сьміл. р. Адрысаваць, дзс,—отчертить. Роўнінька атрысуй, пакуль згабляваць. В. Старына. Адсаджваць, дзс. (зак. адсадзщь) 1) отучивать телёнка от матки, засаживая его в отдельную за городку. Мы ўжо атсадзілі сваё цялё.—2) сильно удариться. Тодар чыста ўсе грудзі атсадзіў. В. Старына. Адс£яць,-цца, дзс,—1) закончить посев. Усе людзі ўжо атсеяліся, а гультай толька пачыная.—2) вторично засеять. У лагчыня вымакла жыта: трэба атсеяць хіба лёнам. В. Старына. Адскакваць, дзс. (зак. адскочыць)— 1) отскакивать. Ды давай усе хуччэй атскак(у)ваць у бок. Каб ня'тскочьіў, дык i яму лапала-б. В. Старына. — 2) скоро отростать (о траве). Посьля дажджу, занач, так! атскочыла трава. В. Старына. Адсмалщь, дзс.— 1) крепко побить. Ну й атсмаліў-жа яму папружкН —2)быстро проехать или пройти. *К відзіш атсмаліў пядь вёрст. —3) удачно ответить. Такатсмаліў яму, што той i ня ведая, што казаць. В. Старына. Адсоўваць,~цца, дзс. {зак. адсунуць, -цца)—отодвигать,-ться. Нашто атсоваяш мачаньня? Атсунься, каб было дзе сесьді.В. Старына. Адспавядаць, дзс.—переносно: дать взбучку. Так атспавядоў етага смаркача, што боляй ня будзя чападда. В. Старына. Адстагнаць, дзс.—отстонать, отболеть. Каб табе атстагнаць тоя, што ты ўзёў у мінеі В. Старына. Адступнае, нага, к.—деньги, котор. даются, чтобы возвратить проданное* или-же, чтобы отклонить другого покупателя, отступное. Дай мне атступнага, ды купляй сабе. В. Старына. Адсудзщь, дзс.— 1) вернуть судом. Так ня вазьму, дык судом атсуджу.—2) присудить. Адсудзілі ад двара пашу. В. Старына. Адсыпацца, дзс. (зак. адсыпацца)— 1) отваливаться рассыпаясь. Атсыпаяцца прыпячак.—2) в переносном знач.: изводиться, издыхать. Куры нешта стал! атсып&дца. Каб ты атсыпалася такоя дзіцятка! В. Старына. Адсыпаць, дзс. (зак. адс&паць)— 1) отсыпать что излишнее. Атсып.троха аўса, ато шмат наброў.— 2) давать плату зерном. Ганчару атсыпаў ячменям за дзьве міскі. В. Старына. Адсдоша, i, ж.—плата за посуду, отмеренная, отсыпанная, самой купленой посудой раз, два или сколько сторгуются. Купіла гаршчок на'тсыпку. В. Старына