Сеяць Сашнапіць 254 Сашчашць, дзс.— сжать руку в кулак. Сашчапіў кулаке ды кідаяцца к яму біцца, 1к шалёны. В. Старина. Сварка, i, ж.— брань. У іх штодзень сварка ды сварка. В. Старина. Сварлгвы, прм. — бранчивый. Сварлівая баба яго, хай яе наряду! В. Старина. Сварыцца, дзс. — 1) бранить кого. Ня сварыся ты на яго: ён ня вшават.— 2) ссориться. Вечна яны любяць сварыцца, ік!м німа чаго рабіць. В. Старина. Сват, а, м. (мн. cŭ&t š) — 1) сват. Сват ходзіць пяравязоўшыся рушніком. К Ганьня прыехалі сватэ — У свати йц$ або ехаиь,— отправляться в дом невесты для сватанья. Мікола паехаўу сваты. — 2) отец жениха по отношению к родителям невести или наоборот. Аддавай, Дзям'ян, сваю дачку за майго Івана — будам сватамі. В. Старина. Сватау#, й, н. зб. — сваты, гости со стороны жениха или невесты. Сватаўя наехала на вясельля вэнь колька! В. Старина. Свацьця, i, ж. (пом. свацьцейка) — сватья,—мать молодых. Свацьця приехала ў госьці праведаць сваю дачку. Частуйся, свацьцяйка! В. Старина. Сваядейшы, прм. в. ст. — более родной, свой. Ты сваявейшы, сядзь на куце. В. Старина. Сваяк, а, м. — родственник. Бн-жа троханейкі й сваяк мне. В. Старина. Сваяўствof а, н. — родня. Васілёва ўсё сваяўство ў Дукоры: — яго жонка аттуль. В. Старина. Сваачка, i, ж. — родственница. Ажаніўся на сваячца. В. Старина. Седала, а, «. — насест для кур. Намасьці курам пад паветкаю седана. В. Старина. Сей мінути — сию минуту. Сей Miнуты зраблю! В. Старина. Селави9 прм.— сельский в отличие от совхозского. Ета-ж сялавыя коні ходзяць, а ня саўхоскія. В. Старина. С&иета, пре. — этим летом, в этом году. Сёлята на жыта будзя ўраджай. В. Раўнапольле, Сьміл.р. Селядзіўка, i, ж. — бочка из под селедок. Насалілі цэлаю еялядзёўку агуркоў. В. Старина. Селядзец, дци, м. (пом. еяледчык) — селедка. Купілі два хунты еялядцоў. А добра йзьзесьці еяледчыка с цыбулькаю! В. Старина. Сумуха, i, ж. — праздник тройцы. На сёмуху буду жаніць сына. В. Старина. Сяия, я, я.— льняные семена. На'бівалі шаснастку сем'я. В. Старина. Оніцца, дзс. — сохнуть, обращаться в сено (о траве). Трава на чала ўжо сеніцца. В. Слопіійча, Шацк. р. О нцы, сянёц, мн.— сени. Паставіў хату бяз сянец. У сенцах пастоў ваду. В. Старина. Сіньня, пре. — сегодня. Сёньня Удалая пагода! В. Клятное, Пух.р. Серадулыиы, прм. — средний (брат, сестра). Гумно папала еярадульшаму. Аўдоцьця — еярадульшая сястра. В. Старина. Сдрбаць, дзс. {аднакр. сербануць) — есть жидкое, производя особый звук потягиванием пищи ртом, Сёрбай боляй крупніку. Сярбануў раз буракоў ды кінаў: гарачыя. В. Старина. Сердаваць, дзс.— сердиться. Ня стоіць надта ўжо еярдаваць на міне, калі й ня так мо'сказоў што. В. Старина. Сірка, i, ж. — сера. Сярнічкі ic серкі. Выкалу паў із ву х серку.В. Старина. С#ркаць, дзс. — испражняться (говорится о детях). Мама, Іванька сёркая ў пялёнькі! В. Старина. Січка, i, ж.— 1) секач, резак. Сечкаю пасячы картопліо. — 2) мелко порезанная солома для корма скота. Цэлы воз нарэзалі сечкі. В. Старина. Суя-тоя,—то-это (кое-что). Ат, параб л яю сёя-тоя. В. Старина. Суяць, дзс. — сеять. Прышоў Мікола — сей, ня пытайся ні ў кога. Прик. С. Дукора, Сьмы. р
Дадатковыя словы
дзямян, дцй, москазоў, мінутй, набівалі, с^муха, с^я-тоя,—то-это, с^яць, семя
4 👁