Саране 253 Сашмуляць Саране, оу, мн.— праздник 9 марта. На сараке накідай трэсак на страху, дык будзяш ведаць столькі гнёздаў. В. Старым. Саракоўка# i, ж.— монета в 20 коп. (40 грошей). На саракоўку купіў сітніцы. В. Старыма. Сараматшк, а, м. — бесстыдник. Сараматнік ты, што ты брэшаш пярад усімі! В. Старина. Сараматнща, ы, ж. — бесстыдница. Сараматніца ета хай «бы хоць грудзі захінула. В. Старина. Сарамаценьне, я, н. — половые органы. Увесь голы, толька сарамаценьня прыкрыў. В. Старым. Сарамащць,-цца, дзс. — стыдить, -ться. 1 пачоў яго сарамаціць пярад людзьмі. Ня пайду я к людзям у пазыку, — сарамаціцца толька. В. Старым. Сарамяга, i, м.— стыдливец. Вой як! ты сарамяга: саромяясься праз сваё сказаць! В. Старика. Сарамяжы, прм.— стыдливый. Сарамяжы ты, дзяціна! В. Старина. Сарачыны, н, мн. — поминовение и обед по покойнике через 40 дней со дня смерти. Сарачыны па бацьцу прыпадаюць у еты чэцьвяр. В. Старина. Сарока, i, ж. — кроме названия известной птицы, переносно: специальный способ укорочения „перадоўкі* при накладывании её на жердь во время увязки воза. Карацейшаю раб! сароку, абы воз ня вісок!. В. Старина. Саромецца, дзс. — стесняться, стыдиться. Ня саромяйцяся, людцэ, есьця! В. Старина. Сарочка, i, ж. (пал. сарочачка) — сорочка, рубашка. Надзеў чыстаю сарочку. Дзяцінаю сарочачку трэба выпаласкаць. В. Старина. Сартаваць, дзс.— сортировать. Сартуя!х па росту. В. Старина. Саслабнуць,-бшь, дзс. —- ослабеть. Ат работы сасдаб. Саслабеў саўсім мой хлапец. В. Старина. Сасматаць, дзс. — ссосать. Сасмактоў цукерку. В. Старина. Сксоннік, а, м.— сон-трава (Anemone Puisatilla L). X. Самін, Пух. p. Састарацца, дзс. — состариться. Калі будзяш усё ведаць, дык хутка састараясься. В. Старим. Састоіцца, дзс.— 1) успокоиться (О воде). Вада хай састоіцца, дык ня будзя мутная. Малако ашчэ ня скіслася, а так састоілася. В. Старына. Састушць,-цца, дзс. — сойти с дороги. Ня хоча, каб саступіць з дарогі. Саступіся ты з дарогі, ня стой, ік той кол. В. Старим. Сатлець, дзс. — истлеть. Сена сатлела. Каб твая маць сатлела! B. Старина. Саўсш, пре. — совсем. Саўсім адурнела галава. В. Старым. Саха, i, ж.— 1) соха. Прышоў Барыся— за саху бярыся. Прык. C. Дукора, Сьміл. р. — 2) столб при колодце, раздвоенный вверху, на котором удерживается „журавль". Саха абвалілася ў калодзіжы. В. Старим. Сахар, а, м. — переносно: бранчивый, злой, капризный. Ну й сахар наша нявестачка: ты слова ёй скажы, а яна табе дзесяць! В. Старына. Сахор, хар4, м. — деревянные вилы (навозные) с двумя широкими зубцами, на которые надеты железные наконечники. Пазыч мне сахара накідаць воз гною. В. Старым. Сачоўка, i, ж, — пасма ниток, навитая отдельно на клубок. Навіў на клубок адну сачоўку. В. За~ балоцьце, Сьміл. р. Сачыць, дзс. — следить. Сягоньня трэба за чорнаю курыцаю сачыць, каб ня згубіла яйца. В. Старина. Сачэўка, i, ж. — чечевица настоящая или посевная (Ervum. Lens L). Наварылі сачэўкі с картопляю. В. Старына. Сашморгаць, дзс. — износить, обтереть. Сашморгаў, 'кбачыш, новянькія штанэ. В. Старим. Сашмуляць, дзс. — истрепать, обтереть. Сашмуляў вяроўку, чуць трымаяцца. В. Старына
3 👁