Расьляк 246 Рашотка Расьляк, a м. (пам. расьлячок) — росток. Картопля ў стопца пусьціла расьляке. Во ў вагурку маленькі расьлячок. В. Старина. Расьперазаць, дзс. — распоясать. На, расьпяражы мне чажух. В. Старина. Расьпісьціць,-цца, дзс.(прм. расьішнчаны) — избаловать, изнежить. Расьпесьцілі вы сваіх дзяцей: хлеба з малаком ня хочуць есьці. Такая расьпешчаная дзяўчына—-проста бяда з ею! В. Старина. Расьпілавяць, дзс. (прм. расьпілованы) — распилить. Пойдам расьпілуям палена дроў. Дошка расьпілована. В. Старина. Расьцераб/ць, дзс. — очистить сенокос или поле от заросли. Да паўдня ўсяго расьцярабілі, ік на хату — так-жа зарасла сынажаць кустамі! В. Старина. Расьцьвітаць, дзс. (зак. расьцьв!сьці) — расцветать. Ужо пачалі расьцвітаць садке. Расьцьвіла наша яблынка. В. Старина. Расьцяпа, ы, ж.— неповоротливый, ротозей. Расьцяпа ён: возьмя ў рук! тапор ды пазірая. В. Старина. Расьцярушваць, дзс. (зак. расьцярупшць,)— рассеивать, разорасывать. Нясі акуратна, ня расьцярушвай умецьця. Расьцярушыў сена па ўсяму гумну. В. Старина. Рата, ы, ж. — срок уплаты податей. Адну рату падаткаў ужо заплаціў. В. Старина. Ратаваць,-цца, дзс.— спасать,-ться. Ратуйця, людзі! Барджэй трэба ратавацца, усё выносіць, абы пагарыць. В. Старина. Ратунак, нку, м. (полъек. ratunek, з ням. Rettung)— спасение, помощь. Трэба-ж даваць яму які ратунак, ато памрэ. Німа нам ратунку ад етага ліха. В. Старина. Раўнаваць, дзс. — выравнивать. Трэба раўнаваць дарожку, ато сьвіньня зрылі. В. Слопішча, Шацк. р. Раўнуючы, яре.— сравнивая. Нага распухла, ня раўнуючы, ік калода. Яму руку атрэзал!, ня раўнуючы, вот па етуль. В. Старина. Рауншь,—цца, дзс. — 1) сравнивать, -ться. Ня роўнячы, ета й гразі ня варта. Раўніся, што у гаршку, а штоўміся. Прик.— 2) выравнивать. Бацька гумно роўніць. В. Старина. Раўня, i, ж. — ровня. Ён табе ня раўня. В. Старина. Раўц/, дзс. — реветь. Раве, i к той мядзьведзь. 1к парэжаш паляць, ізноў будзяш раўці. В. Старина. Раўчук, а, м. — гл. Равок. Вада бяжыць раўчуком. В. Старина. Рахаваць, дзс. — считать. Ціпер давай рахаваць, колька табе плаціць. В. Старина. Рахманы, прм.— кроткий, спокойный. Рахманы конік: i малоя дзіця можа яго ўвесьці. Рахманая дзяўчына яна: хлопцаў к сабе падпускае. В. Старина. Рахуба, ы, ж. {полъек. rachuba)— счет, рассчет. Па маёй рахубя, дык мне трэба дабавіць. В. Старина. Рахунак, нку, м. (полъек. rachunek) — счет. Добры твой рахунак: як-жа ета ты налічыў мне етулька платы? В. Старина. Раца, ы, ж. — причина, резон. Што за чалавек: ка ўсякаму чэпіцца бяз дай рацы? В. Старина. Рачок» чки, м. — палочка с расчепленным концом: для швыряния вверх камушков короткая и для снимания плодов — длинная. У рачок дык я вісока пускаю каменчыкі. Так ня дастаць вішань— трэба рачком. В. Старина. Ращаць, дзс. (зак. раишць,)— сбывать,.спускать, тратить. Ня трэ*бала рашаць свае гаспадаркі, дык ня цягоўся-б ціпер па людзях. Рашыў усе свае грошыкі, i капейкі ня мая за душою. В. Старина. Рашотка, i, ж. — 1) решетка в ограде. У ваградзя рашотку абламалі. — 2) арестантская. За такія штукі, чалавеча, пападзеш за рашотку. В. Старина
Дадатковыя словы
разбра, расьцерабіць, чкй
4 👁