Радзіны 240 Р азваруш ы аь Радзшы, ін, мн,—родины. Кума абрадзілася—будам гуляць радзіны. В. Старина. Радз/ць, дзс.— о земле: приносить хороший урожай. Тут i бяз гною будзя радзіць, абы зямля добрая. В, Старина. Радио, а, н.—холст худшего качечества. Сяголята кепскі лон: увесь пашоў у радио. Наткала нейкага радна ды ашчэ хваліцца. В. Старина. Радия, i, ж.—гл. Радз/м(н)а. Ён-жа табе ня радия, што ты яго поіш. Етакаі радні ў міне шмат знойдзяцца! В. Старина. Раднянка, i, ж,—тряпка из „радна". Укруціла дзіця ў нейкаю раднянку. В. Старина. Радняиы, прм.—сделанный из холста худшего качества (радна). Ведама, радняны мех,—дык ён хутка й парвоўся. В. Старина. Раз, у, м. (пом. разочаку— I) раз. Два разы хадзіў к кавалю плуг накладаць. Hi разу ён ня папоўся мне ў рукі—доў-ба я яму! Хаця каб разочак кал! мне зьезьдзіць праведаць сваю дачушку, як яна жыве там замужам.—2) если. Раз я кажу, значыцца проуда. B. Старина. Радоўка, і9ж.—очередь. Твая радоўка сягоньня вартаваць на начлезя. В. Старина. Разак, ў, м.—неровно замерзшая поверхность земли. Сёньня зусім стаптаў лапці, бо на дварэ разак. C. Амельна, Пух. р. Разбазыраць, дзс. — разбаловаться, зазнаться. Вельма ўжо разбазыраў i гаварыць ня хоча са мною! В. Старина. Разбароньваць, дзс. (зак. разбаранщь) — разводить дерущихся. Стоў іх разбароньваць, дык яны мне надавалі. В. Старина. Разбарсаць, дзс.—вытянуть из лаптя „аборы*. Разбарсай свае л anui: яны ўжо патапталіся. В. Старина. Разолутаць, дзс. — распутать. Вот золутаў нехта ніткі,—іня разолутаць іх! В. Старина. Разбойства, а, н.—разбой. Адно разбойства настала на сьвеця ды годзя! В. Старина. Разборны, прм. (пре. разборкаў— разборчивый. Разборны ваш суд. Разборная тваё дзела. Як ён разборка кажа, аж люба слухаць! Маладзец Лявонаў хлапец: разборна читая! В. Старина. Разорпкці, дзс.— размокнуть и разбухнуть. Воина чыста разораклі. В. Старина. Разорыньваць, дзс. (зак. разорыняць) — разбухать. Ляжыць на таку гарох ня сабраны,— разорыньвая. Агурке толька ашчэ разорынялі, але ня прарасьлі. В. Старина. Разбураць,-цца, дзс. (зак. разбурыць,-цца, прм. разбураны) — разрушать,-ться, разорасывать, -ться. Старую страху трэба разбураць. Разбурыл! пуню. Хлеў так i ляжыць разбураны. Разбурыўся наш стог. В. Старина. Разб.ухаць,-цца, дзс. — расширить, набить пищей желудок; располнеть. Пузішча сваё разбухаў, ік у каровы. Разбухаўся на чужых харчох!к той вол. В. Старина. Разважаць, дзс. (зак. разважыць,)— рассуждать, обдумывать. Німа чаго тут доўга разважаць: бярыся за работу дый толька. Сьпярша хацеў, а посьля разважыў ды ня пагноўся за тымі заработкамі. В. Старина. Развалка, i, ж.—одна искривленная жердочка, прикрепляемая к краю саней для расширения их. Выбраў крываватаю бярэзінку на развалку. В* Старина. Развалкі, лак, разводы, л, мн.—рамка, накладываемая на сани для расширения их. Зачапіўся санямі ў леся ды развалкі паламоў. В. Старина. Зрабіў к саням новы я развалы. В. Дукоршчина, Сьміл. р. Разварупшць,-цца, дзс.— расшевелить,-ться. Разварушы яго, хай прачынаяцца да ўстае. Пакуль разварушыўся,—-а тады, 'к відзіш, работа пашла! В. Старина
Дадатковыя словы
брыньвая, зблутаў, лбн, радзім, разблу, разблутаць, разбраклі, разбрасывать, разбрпкці, разбры, разбрыньваць, разбрынялі
4 👁