Пузатая 235__________ ___ __________JTIyxKi Пузатая — беременная женщина. Гарасіміха добра пузатая, зараз абродзіцца. В. Старина*, Пузаты, прм.—ўтолстобрюхий. Грузны так! мужчина, пузаты. Карова нейкая маленькая, пузатая. В. Старина. Пузацець, дзс. — брюхатеть. Дзіця пузацея: мусіць, што картоплі шмат есьць. В. Старина. Пузыр, к, м. — резервуар. Налеялі пузыр газы. В. Крамянл, Пух. р. Пук, а, м,—пачка, пучок. Нацерлі пук лёну. Пук лык купіў. В* Старина. Пукаты, прм.—е выдающимися боками. Пукатая кадушачка. Цялё наелася, дык пукатая зрабілася. В. Старина. Пукацца, дзс.— І) покаться. Вярба ўжо пукаяцца. В. Слопішяа, Шацк.р.—2) орать, сильно кричать. Пукаяцца там, аж с шкуры вылаз!ць. В. Старина. Пуня, i, ж. (нам. пунька) — сарай для складывания сена и соломы. Цэлаю пуню навалілі канюшыны. Бацька сьпіць у пуньца на сеня. В. Старина. Пуп, а, м.—пуповина. Сьсінеў, ік пуп гусіны. В. Старина. Пупачка, i, ж. — всякое небольшое твердое вздутие, бородавочка, почечка. Сарві ету пупачку с шы!,*ато нядобра пазіраць. В. Старина. Пупок, пка, м.— 1)уменьш. пуп. У дзіцяц! маленьк! пупок. — 2) ручка в рукоятке косы. Тужэй трэба завязаць пупок, ато кратаяцца, дык нельга касіць. В. Старина. Пурыць, дзс.—гнать быстро. Пугаю пуры чужыя сьвіньня з двара. В. Слопііта, Шацк. р. Пуставаць, дзс. — пустовать. Хата пустуя: ніхто ў ёй i ня жыве. В. Старина. Пустадомак, мка, м. (ж. пустадомкаў — ветренник, пустая голова. Пустадомак еты ня глядзіць работы, а ўсё круціцца нейдзя. Ведама пустадомка: кінула адных дзяцей у хаця, а сама барджэй паперлася на места. В. Старина. Пустамалот, а, м.—пустомеля, болтун. Пустамалот еты толька языком меля. В. Старина. Пустамалоціць, дзс.—болтать. Кінь ты пустамалоціць, ато абрыдала слухаць! В. Старина. Пустапасам, пре. — без пастуха. Нейчыя цялята ходзяць па полі пустапасам. В. Старина. Пустка, І, ж.— 1) пустошь. Уперад Сіман ат пана трымоў пустку, а ц'шер ета зямля яму так дасталася. — 2) неурожайное полеВот дзе пустка: нічога ня расьце! В. Старина. Пустошыць, дзс.—опустошать. Пустошыць гаспадарку, а посьля пойдзя красьці. В. Старина.. Пустзльнік, а, м. (польск. pustelnik)—отшельник. Жыве адзін, ік той пустэльнік. В. Старина. Пустзльня, i, ж.— пустыня. 1к у пустэльні, холадна ў хаця. В. Старина. Пустэча, ы, ж. — пустота. На пол! пустэча: німа чаго есьці скаціня. В. Старина. Пусьцщца сарама,— потерять стыд. Пусьціўся сарама чалавек: кінаў сваю жонку, а жыве з другою. В. Старина. Пута, а. н.—путо. Конь згубіў новая пута на начлезя. В. Старина. Путаніна, ы, ж.—путаница. Нарабілі вы тут путаніны, ціпер разьбірайся. В. Старина. Путаць, дзс.— 1) путать, связывать лошади передние ноги путами. Блізка путай нага каля нагі, дык лепяй будзя хадзіць.—2) сбивать с толку. Што путаяш яго, кал i ён проўду кажа.—3) говорить сбивчиво, непоследовательно. Путаў ён, путаў,—так i ня дабіліся ў яго толку. В. Старина. Пуха, i, з/с.—пустота в пятке яйца. У яйцы вялікая пуха. В. Старина. Пухкі, пухоны, прм— пухлый, рыхлый. Пухкі, смачны хлеб. В. Слопішча, Шацк. р. Пухоны хлеб. Пухоная булка. Пухонянькі піражок. В. Старина
Дадатковыя словы
зіс, прм.—^толстобрюхий, цшер
4 👁