Позны 221 Пост шаў з дому, хаця каб пасьпець. В. Старина. Позны, прм. — поздний. Позны авос ашнэ лепяй удоўся за раньні. e В. Старина, Поіла, a, н. — пойло. Целяці ащчэ даём поіла. В. Старина. Покаць,-цца, дзс. (зяк. покнуць)— трескать,-ться, лопать,-ться. Што ета такое: нешта ўсё покаюць у нас камінке? Яйцо покнула. Шкура кала болькі стала покацца. В. Старина (Пр. Шпокаць, 1). Поклад, а, л*.—-яйцо, подкладываемое под несущуюся домашнюю птицу. Ня забяры толька з яйцам! i поклада. У гнязьдзе аж два пакладэ. В. Старина. Пол, пали, л*.— полати. У Вяраб'бвых дык сьпяць на ложку i на палу. В. Старина. Полаг, у, м. —-навес из простынь над полатями; в нем спят летом, чтобы избавиться от мух. Дзеці сьпяць у полазя. В. Старина. Поламя, я, н. — пламя. Поламя аж у юшку шыбая! В. Старина. Поле, я, я. (ужыв. толькі ў адзін. л.) — поле. Людзі ашчэ поля ня засеялі. В. Старина. Поліва, а, н. — полотье. Поліва етага ў нас — аж ня 'бабрацца! В. Старина. Поліўка, i, ж.— жижка в бульёне или „зац!рцы". Усю картоплю пацягал!, а мне адна поліўка асталася. В. Старина. Полка, i, ж. — 1) кусок материи, который вшивается в женское платье. У спадніцу ня хватая аднае полкі. Спадніца щырокая, аж у пяць полак. В. Старина. Полудзень, дня, м. — обед. На полудзянь уставіла куцьці з затаскаю. Па полуди! паедам па снапэ. В. Старина. Помач, ы, ж. — помощь. Помачы ат сыноў я мала бачу. В. Старина. Понаж, панажи, м. — педаль в кроснах. Пашукай яко! вяровачк! прывязаць понаж. Дзе ён дзеўся: ня відаць нешта аднаго панажа? В. Старина. Попарску, пре. — неожиданно. Бег ды попараску кінуўся. В. Дайнава, Пух. р. Попел, у, м.— зола. У печы шмат попялу, дык дрова блага гараць. В. Старина. Поплау, ву, м. — заливной луг. Сена прывезьл! с поплаву. В. Старина. Поплеч, пре. — плечо-о-плечо, рядом. Якія-ж ета пашлі еялом два хлопцы попляч? В. Старина. ПопрадкІ, дак, мн. — посиделки. Пайду к нашым на попрадкі. Я дома боляй напрадаю,!к на попрадках. В. Старина. Поркацца, дзс. —- копошиться с работою. Поркаяцца цэлы дзень чорт ведая с чым! В. Старина. Поркаць, дзс. — пороть, тревожить. Узёў кій ды поркая ў гняздо. В. Старина. Порсткі, прм. — быстро выражающий неудовольствие. Надта пор сткі еты Сідар: нічога й ня скажы яму! В. Старина. Порт, у, м. — льняная ткань. Шмат порту у сукне. В. Старина. Поруч,-чк*, пре. — рука об руку, рядом. Бта вэнь тыя самыя, што стаяць поруч. Яны вэнь пашлі поручкі. В. Старина. Порхаўка, i, ж. — дождевик (Lycoperdon gemmosum Batsch). Раздушыў нагою порхаўку. В. Старина. Порца, ы, ж. (пам. порцайкаў— порция. Ты~ж ізьзеў сваю порцу ды ашчэ лезяш! Мне папалася маленькая порцайка. В. Старина. Порты, аў, мн. — парши. Ат нуды аавяліся ў галаве поршы. В. Старина. Посік, а, м. — мочевой пузырь. Надзьмуў с парасюка посік. С посіка зрабіў капшук на цюцюн. В. Старина. Посілка, i, ж. — веревочка для носки ведра. На вядро пачапіў новаю посілку — ня парвецца. В. Старина. Поены, прм. — постный. Поены полудзянь ня смашны. В. Старина. Пост, у, м,— 1) пост, воздержание в пище и образе жизни. Забылася, што сягоньня пост ды забяліла крупнік. Хлеба свай го хва
Дадатковыя словы
авбс, вяраббвых, палй, панажй, пашўкай
2 👁