Пляхнуцца 220 П озна пляхая ды пляхая. Пляхнаў у гразь аж расплыўся. Што ты пляхаяш зра гразь?!. B. Слопішча, Ш щк. p.—2) наносить сильные удары. 1 давай пляхаць яму ў морду. Пляхнаў яму кулаком разоў са тры. В. Старина. Пляхнуцца, дзс.—шлепнуться. Пляхнаўся пузам аб лёд, аж чуць устоў! В. Старина. Пляц, а, м. — усадебный участок земли. У Сьмілавічах усім даюць пляцэ, хто хоча сяліцца. Ён мая ў горадзя свой дом i пляц. В. Старина. Пляцонь, плятня, м. — плетень. У вагДродзя ат Паўлюковага боку пастаўлю пляцень. В. Старина. Плячз/к, й, м.— плечо. Баліць рука ў плячуку. Плячуке намуляў важкамі, носячы салому. В. Старина. Пляша, ы, пляшка, i, ж. (ням. Flasche)— бутылка. Вазьм! вады с сабою хоць у пляшку. Пастаў мне пляшку гарэлкі, дык памагу стога кідаць. В. Старина. Пнуцца, дзс.—просовываться вперед, пролезать. Ия пніся ты сюды, ато раздавяць. Пнецца, ік тая жаба на корч. В. Старина. Побак, побач, пре. — рядом. Сеў побак з ім. Яны жывуць побач з намі. В. Старина. Повад, a, jk. —1) повод (у лошади) Конь парвоў повад.—2) отрезок веревки. Повадам увязоў кал оду. Павадамі зьвязалі яму рук! й ног!. В. Старина. Повіду, повідам, пре.— в явности, на вид. Нашых парасят тут i повіду німа, — дзе-ж яны дзеліся? 1х нідзе й повідам ня відаць. В. Старина. Погаласка, i, ж. — слух. Пусьціў погаласку, што дачцэ дае вялікаю пасагу,—хаця каб сватапіся. Я ня ведаю, ці проўда, але такая погаласка ё. В. Старина. Погань, i, ж. — мерзость, пакость. Заваліця хвортачку, каб погань якая й ступіць на двор ня сьмел а! В. Старина. Под, а, м. — помост кирпичной печи. У печи выдраўся под: нельга хлеба пячы. В. Старина. Подаўна, пре. — довольно давно. А подаўна ўжо, ік пашлі нашы. В. Старима. Подбіўка, i, ж. — кайма, обшивка (только снизу платья). К чырвонай спадніцьі дала аксамітаваю подбіўку. В. Старина. Подвязка, i, ж. — узкий поясок для привязывания „ калош ",обыкнов. бывает в паре. Кароткія мае подвязки нельга добра абвязаць калош. Згубілася адна подвязка,— трэба новаю выткаць. В. Старина. Подмазка, i, ж. — мазок из тряпки и сала для подмазывания сковороды, когда пекут блины. Нешта ня ўстаюць блінэ: мусіць у подмазца німа здору. В. Старина. Подплетка, I, ж. — специальное костяное широкое шило для ковыряния лаптя, при его подплетании. Подпляткаю толька раскавіроў лапаць. В. Старина. Подсьвінак, нка, м.—молодая, еще не приводившая поросят, свинья; молодой кабанчик. Аднаго подсьвінка закалолі, а другога ашчэ будам карміць. В. Старина. Подцелак, лка, м. — телёнак. Маю ■ дзьве каровя й аднаго подцялка. В. Старина. Подсьцілка, ł, ж. — подстил для скота. На подсьцілку каровам пры нёс вязку саломы. У сьвіньней мокра, аж нельга ступіць — трэба зноў даць подсьцілку. В. Старина. Подцмык, а, м.— приспособление для вытаскивания сена из болотного сенокоса; состоит из длинной палки, на которую накладывается копна сена и увязывается веревкою; к более свободному концу палки прикрепляется валик с постромками для впрягания лошади. 3 возам нельга было ўехаць, дык подцмыкам выцягаў сена. В. Старина. Пожня, І, ж.— жниво. Статак ік папашоў на пожню, дык лепяй стоў пад*ядаць. В. Старина. Позна пре. — поздно. Позна я вы
Дадатковыя словы
плячзік
4 👁