Ператрэсьці 216 П еўнікі тий раз. Пяратраіў два загоны пад ячмень. В. Старика. Ператрзсьці, дзс.—1) переколотить что. Ашчэ раз пяратрасі салому.— 2) произвесть обыск. Міліца ў Пятрыка ўсё пяратрэсла й нідзе ня знашла самагонкі. В. Старина. Ператужыць,-цца, дзс. (прм. ператужаны)—гл. Перасшцца. Ня кладзі шмат на воз, ато каня пяратужыш. Добры быў конік, але пяратужыўся. Прыдзяцца збываць кабылу: пяратужаная, у работу ня гадзіцца. В. Старина. Перахацецца, дзс. безас. —пройти желанию чего. Мне піць ужо пярахацелася. В. Старина. Перахібіць, дзс. — сплоховать. Ён табе й на валасок ня пярахібіць. В. Старина. Перах!лщь,-цца, дзс. — перевесить, -ться через что. Конь пярахіліў галаву цяраз плот. Каб пярахіліцца цяраз плот, дык падняў-ба яблык. В. Старина. Перахлябісты, прм.—1) лошадь или корова с большими „пахвінами* и тонкая в об'еме живота. Нейкая пярахлябістая кабыла: баке, ік дошкі.—2) с кривою спиной. У Васілёваі каровы пярахлябістая сьпіна. В. Старина. Перац, м. (пам. перчык) — перец (Piper). У каўбасы палажыла перцу й сялітры. Люблю булён с перчикам.—Перцу даць—дать взбучку, нагоняй. Дам табе перцу, дзяціна, добрага! Ну й доў-жа яму перцу, закаяцца боляй етак рабіць! В. Старина. Перацінаць, дзс. (зак. перацяць)— пересекать, перерезать. Ня трэ'6 ал а пярацінаць етага шнура, хай-бы цэлы быў. Калясом пярацяло яму нагу. В. Старина. Перацягваць,-цца, (зак. перацягнуцц-цца), - перетаскивать,-ться. Будам ношкамі пярацягваць сена на курган ды кідаць стог. Карова чуць пярацягнулася на другі бок балота. Усё дабро пярацягнуў к сабе ад брата. В. Старина. Перацягнуць, дзс. — нанесть удар чем-либо длинным. Каб пярацягнуў чыстаколінаю, дык ведаў-ба! В. Старина. Перашкода, ы, ж. — препятствие. Каб хаця ня сустрэлася па дарозя якоі пярашкоды нам. В. Старина. Перашмуляць, цца, дзс. (прм. перашмулены) — перетереть, ться. Пярашмуляў важке аб колца. Пярашмуляўся повад аб палена. Ляйчына пярашмуляна. В. Старина. Пернік, а, м.— пряник. Дзецям купіў гасьщнца па перніку. В. Ста* рина. Перхаць, дзс.—сухо кашлять. Перхая, ік тая авечка,—прастудзіўся нейдзя. В. Старина. Перці (пру, прэш), дзс.— 1) переть что. У зад трэба перці воз.— Ня туды прэш.—2) быстро бежать, ехать. Прэ, аж пыл курыць!—3) с трудом нести тяжелую ношу. Чуць прэ мяшок.— 4) выпирать назад пищу. Аж прэ з яго,—так наброўся! В. Старина. Перш, пре.—сперва, первоначально. Перш так хацеў, а посьля так— вот i разьбяры ты яго! В. Старина. Першая прачыстая,— праздник 15 августа. На першаю прачыстаю паедам у Д у кору на кірмаш. В. Старина. Першы, прм.— первый. Які ён ёмкі: усюды хоча быць першым! В. Старина. Першым чынам,—первым долгом, сперва. Першым чынам узяліся за лупцоўку, а пасьля за дапрос. В. Старина. Перы ць, дзс.—избивать. Давай перы ць яго паленам. Пер яго, гада, пер! В. Слопішча, Шацк. р. Песьціць,-цца, дзс. — нежитьгться. Залішня вы ўжо пссьціця сваіх дзяцей. А што яму рабіць: толька песьціцца ў бацькоў. В. Старина. Пеўнік, а, м.— петушок. Прапоў наш адзін пеўнік. В. Старина. Пеўнікі, аў, мн.—погремок обыкнов. (Alectorolophus L.) На гумне ё
Дадатковыя словы
н^цц-цца, обеме, пахвінамй, прянйк, пярашмўляна
7 👁